Onderhuidse spanning die je thuis op de bank in de greep krijgt
Ik zie je begint gruwelijk spannend als de buurman aanklopt bij een huis aan een afgelegen fjord in IJsland. Wat hij daar aantreft is zo gruwelijk en misselijkmakend dat hij letterlijk overgeeft. Dit is het begin van een zoektocht naar een of meerdere daders. Politieman Týr en patholoog Idunn leiden het onderzoek, maar ook de jonge politieagente Karólina ontdekt dat het onderzoek niet zo simpel is als het lijkt. Voor Týr krijgt het onderzoek ook nog een persoonlijk tintje als hij de waarheid hoort over zijn verleden.
Daarnaast is er de verhaallijn gezien vanuit de au pair van het vermoorde gezin. Met haar reis je terug naar de tijd van voor de moord. De titel Ik zie je is hét thema van deze verhaallijn. Er gebeuren allerlei onverklaarbare dingen, zoals spullen die verdwijnen en weer opduiken. Ligt de au pair net te slapen na alle deuren op slot te hebben gedaan en wordt ze wakker met het voorwerp dat ze kwijt was in haar hand. En wat moet de lezer denken van een kelder die vreemd ruikt? Yrsa Sigurdardottir voert meer dan genoeg mogelijke verdachten op maar of de dader daarbij zit is de vraag.
Yrsa Sigurdardottir is een IJslandse auteur en ze schrijft zowel kinderboeken als thrillers. Van oorsprong is ze echter waterbouwkundig ingenieur. Ze heeft al heel wat thrillers op haar naam staan en meestal zijn dat series. Ik zie je is vol onderhuidse spanning die zorgt dat je nog een keer extra controleert of alles wel goed op slot zit. En dan nog schrik je van elk geluidje. Het politieonderzoek levert steeds weer nieuwe stukjes op van een complexe puzzel. Kortom een geweldig spannend boek, heerlijk om in deze donkere dagen te lezen en lekker te griezelen.
De au pair moest de kinderen helpen met de IJslandse taal. Op een gegeven moment vindt ze een schriftje met daarin woorden die verkeerd geschreven waren en daarna verbeterd. Vervolgens volgen een aantal Nederlandse woorden zoals Swaar – Zwaar. Ik had daar liever IJslandse woorden zien staan met de vertaling in de voetnoot. Het haalde mij even uit het verhaal. De allerlaatste zin is gelijk de cliffhanger voor deel twee van dit sterke boek
—
Ook verschenen op Boeken-cast
