De spanning blijft gedurende het hele verhaal hoog
“All things truly wicked start from innocence.”
– Ernest Hemingway
[Recensie] Mason is een acteur in Manhattan die zijn beste tijd heeft gehad ondanks dat hij pas drieëndertig jaar is. Hij krijgt tijdens audities de ene afwijzing na de andere. Dit heeft ook weerslag op zijn gezin. Zijn vrouw Naomi maakt zich erg ongerust door het uitblijven van inkomsten. Er is geen geld voor boodschappen of voor kleding voor hun dochter. Zelf blijft hij zich toespreken dat het goed zal komen. Het gaat al langere tijd niet goed met hem en hij heeft last van slapeloze nachten.
Als Mason thuis is en zijn jas van de kapstok pakt, valt hem op dat er een kaartje op de grond ligt, half onder het schoenenrek. Er staat op: ‘Wildclub, for special members only’. Hij herkent het adres dat op de achterkant staat, het is niet ver bij zijn huis vandaan. Hij besluit er naar toe te gaan. De sticker op de deur waar de Wildclub gevestigd is, trekt direct zijn aandacht: “Hier komen dromen uit”. Dit in combinatie met het gevonden kaartje maakt Mason nieuwsgierig genoeg om naar binnen te gaan. Eenmaal binnen valt Mason van de ene verrassing in de andere. Hij besluit na enige aarzeling lid te worden van de exclusieve club. Zijn leven verandert vanaf dat moment compleet. Hij krijgt de kans al zijn dromen waar te maken. Langzaam aan, begint Mason echter te beseffen dat Wildcard niet zomaar een club is, lid zijn kan levensgevaarlijk zijn. Dat besef dringt Mason pas echt door op het moment dat zijn dochter plotseling verdwijnt. Mason laat het er niet bij zitten en probeert haar op te sporen. De enige kans om erachter te komen waar zijn dochter kan zijn, is mee te doen aan een bizar experiment.
Als Maggie, de dochter van Mason, verdwijnt, is hij in eerste instantie in shock. Hij laat geen kans onbenut om uit te vinden wie haar ontvoerd kan hebben en waar zij kan zijn. Dat moment komt als hij mee kan doen aan een bizar experiment. Hij aarzelt niet, hij weet echter niet welke gruwelijkheden hem te wachten staan. Het verhaal was al intrigerend, maar vanaf het moment dat Mason aan de experimenten gaat deelnemen, wordt het alleen maar nog spannender. Ik heb genoten van de enorme fantasie waarover Lydia van Houten beschikt en hoe goed ze de belevenissen van het hoofdpersonage weet over te brengen. Ik werd, net als Mason, van de ene verbazing in de andere geworpen; wat is echt en wat niet? Als lezer tast je zelf ook in het duister en vanwege de plotwendingen was het tot mijn grote vreugde moeilijk in te schatten welke kant het verhaal op zou gaan. Niets is wat het lijkt.
Lydia van Houten heeft met Schim wederom een zeer spannend en af en toe zelfs beangstigend verhaal neergezet. Al vanaf de eerste pagina trekt de schrijfster je mee in het verhaal dat ook na het lezen nog een tijd blijft hangen en door je gedachten blijft spoken. Al tijdens het lezen van de proloog was ik direct geïntrigeerd en benieuwd naar de rest van het verhaal. De schrijfster heeft mij niet teleurgesteld. De spanning blijft gedurende het hele verhaal hoog en je kan niet anders dan doorlezen.
Schim heeft een prettige schrijfstijl, waardoor het verhaal, ondanks enkele beangstigende momenten, aangenaam leest. De hoofdstukken zijn kort en lezen vlot. De manier van schrijven zorgt ervoor dat je door het verhaal heen vliegt. Het is af en toe surrealistisch zonder ongeloofwaardig te worden en het bevat enkele gruwelijke en duistere scènes. Ik was tijdens het lezen enorm geboeid, het verhaal bevat meerdere onverwachte plottwisten en is hierdoor tot het einde heerlijk onvoorspelbaar. En dan dat einde! Ik heb Schim met veel plezier gelezen en geef het boek graag 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
