Redder in nood
[Recensie] Piet Baete is een Vlaams auteur van onder andere Het laatste woord en Wie niet weg is. Daarnaast is hij scenarioschrijver en statementanalist.
De dood van Anke Hoffman is het eerste deel in de reeks Noodlot. Alle delen zijn apart te lezen. ‘Centraal staat telkens een noodlottige gebeurtenis. Dat ene moment waarop alles kantelt’. Superhelden sterven niet is het tweede deel.
Yossarian – een jongen met een verstandelijke handicap – mag voor de eerste keer alleen het shoppingcentrum binnen. Eigenlijk doet hij dit altijd samen met zijn ouders, maar deze keer krijgt hij van vake het voordeel van de twijfel. Terwijl Yossarian in de winkel een cadeautje uitkiest vallen er schoten. Samen met een handjevol andere klanten houdt hij zich schuil in de winkel. Als er hulp nodig is ontpopt Yossarian zich tot een held, een superheld. Want dat is hij toch?
In 50 hoofdstukken neemt Baete je mee in dit noodlot. In een korte tijdspanne weet hij de situatie waarin Yossarian zich bevindt duidelijk te schetsen. Daarna ontdek je met mondjesmaat – als een ui die gepeld wordt, laag per laag – steeds een beetje meer van wat zich heeft afgespeeld in het shoppingcentrum en daarbuiten.
Zeker in het begin zijn er een groot aantal ‘figuranten’, maar naarmate het verhaal vordert blijven enkel de hoofdpersonages over. Het verhaal krijgt vanaf dan ook meer diepgang en draait niet enkel meer om het incident dat zich afspeelde in het shoppingcentrum. Zaken uit het verleden krijgen een prominente plaats, waardoor het verhaal een ietwat droevige ondertoon krijgt. Daardoor kom je ook te weten hoe en waarom Yossarian een superheld is geworden. Dit alles zet Baete neer door getuigenissen, ondervragingen door de onderzoeksrechter, interviews door journalisten en de verhalen van vake en moeke.
Baete heeft me – ook nu – weer verrast. De onverwachte wendingen, het beeldend neerzetten van omstandigheden, de emoties, de humor en de ongefilterde waarheid uit Yossarian ’s mond maken dat je meegezogen wordt in dit verhaal. Yossarian kaapt de hoofdrol. Met zijn kinderlijke kijk op heel wat gebeurtenissen sluit je hem al vlug in je hart.
‘Perfect in al zijn imperfectie’ – blz. 47
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
