Een nieuwe Jack de Ripper
[Recensie] Unlikable speelt zich af in Victoriaans Londen in het jaar 1889. Eleonora Prime moet tijdelijk met haar vader en broer verhuizen naar Kennington, omdat hun woning in Canterbury gerenoveerd wordt. Hier is Eleonora allesbehalve blij mee. Het gezin trekt tijdelijk in bij meneer Clifton, een vriend van haar vader. Meneer Clifton heeft een zoon, Felix: een arrogante, losbandige en vooral irritante jongeman. Hij is echter de architect van de woning van de Prime’s, dus een beetje vriendelijk gedrag is wel verstandig.
Terwijl de renovaties in volle gang zijn, wordt Londen geteisterd door een reeks van gruwelijke moorden op jonge vrouwen. Al snel rijst het vermoeden dat er een opvolger van Jack de Ripper aan het werk is. In kranten krijgt hij dan ook snel de bijnaam ‘Junior R.’. Zijn moorden zijn ijzingwekkend en hij laat lijken achter alsof het broodkruimels zijn. In rap tempo vallen er doden. Vrouwen en kinderen wordt afgeraden om alleen over straat te gaan. De grote vraag is: wat is het motief?
Hoewel iedereen voor Eleonora probeert te verbergen wat er gaande is, omdat haar vader van mening is dat vrouwen zich niet horen te bemoeien met dit soort zaken, krijgt ze per ongeluk een krant onder ogen waarin ze leest dat er weer een moordenaar actief is. Eleonora is een figuur dat graag loyaal is aan haar vader, zoals eigenlijk ook verwacht werd in 1889. Toch is ze ook een nieuwsgierig iemand en leert ze graag. Eleonora kan dan ook haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en besluit om, zonder dat haar vader het weet, zo veel mogelijk kranten door te spitten om zoveel mogelijk kennis te vergaren over de moordenaar. Wanneer ze echter oog in oog komt te staan met de moordenaar beseft ze dat haar leven nooit meer hetzelfde zal zijn.
Duisterder dan verwacht
Lotte van den Noort (1995) is een Nederlandse schrijver van historische Young Adult verhalen. Ze debuteerde bij uitgeverij Hamley Books met de historische Young Adult Unsinkable, dat gaat over een complottheorie over het zinken van de Titanic. Voor dit boek werd ze genomineerd voor de Jonge Jury Debuutprijs. Hierna volgde Unwritable. Dit verhaal gaat over de verzetsgroep Monte Carlo in New Orleans rond 1930. Met Unlikable sluit ze de ‘able’ reeks af. Hoewel er in de voorgaande ‘able’ titels al een stuk spanning verwerkt zat, is Unlikable nog een stuk duisterder dan we van Van den Noort gewend zijn. Dit is al te zien aan de eerste zin van de proloog:
“Zijn schoenen laten bloederige vlekken achter op de versleten houten vloer van de kamer, maar dat deert hem niet. De vloer is wel vaker bedekt met vloeistoffen. Sommige daarvan zitten er al zo lang dat schoonmaken geen zin meer heeft. Hij heeft het geprobeerd, echt waar. De stank is, voor zover dat kan, verdwenen, maar de vlekken zijn niet meer weg te poetsen.”
De proloog start op een griezelige manier met het perspectief van Junior R. Je kruipt in zijn huid en leest wat hij denkt en voelt. Dit geeft het boek direct een spannende lading, maar maakt het ook een stuk interessanter. Hoewel de stad in rep en roer is vanwege de moorden, neemt de spanning regelmatig ook af, doordat het dan voornamelijk gaat over Eleonora’s leven bij de Clifton’s.
Op een gegeven moment krijg je als lezer te weten welk motief Junior R. gebruikt voor het vermoorden van zijn slachtoffers. Zijn motief, of misschien beter gezegd, excuus, komt niet als een verrassing mede door een aantal verwijzingen die Van den Noort naar een ander boek maakt. Toch weet Van den Noort je op het einde te verbijsteren met een spannende, maar vooral ook gruwelijke wending in het verhaal. Door deze wending krijg je twijfels over hoe het voor Eleonora gaat aflopen.
Vertrouwen is in dit boek een belangrijk thema. Enerzijds heb je Junior R. die eigenlijk niemand vertrouwt, anderzijds is er de familie Prime die wellicht te snel anderen vertrouwen. Van den Noort zorgt ervoor dat de betreffende romanfiguren hierdoor ongemerkt lijnrecht tegenover elkaar staan. Het is interessant om te zien hoe de auteur dit op een mooie manier heeft samengevoegd in Unlikable.
De schrijfstijl van Van den Noort is prettig en toegankelijk, waardoor het boek goed past binnen het Young Adult genre. Ze heeft tijdens het schrijven duidelijk rekening gehouden met het Victoriaanse tijdperk waarin het zich afspeelt. Dit is bijvoorbeeld te merken aan de beschrijvingen van de klederdracht die voor die tijd typerend was, van hoe men met elkaar communiceert, maar ook van de ‘simpele’ dingen zoals het aansteken van een kaars of het ontsteken van de gaslantaarns op straat.
Zoals gewoonlijk in een Young Adult boek zorgt Van den Noort ook hier ervoor dat jonge lezers een connectie krijgen met het hoofdpersonage. Eleonora is een interessant en voor velen een herkenbare jongedame, doordat ze nieuwsgierig is, maar ook met herkenbare problemen kampt zoals heftige menstruatieklachten, een onderwerp dat normaliter niet aan bod komt, maar in dit verhaal toch expliciet beschreven wordt. Daarnaast komt er via Eleonora en Felix het nodige tienerdrama naar voren, dat het geheel wat sensationeler en voor de jonge lezers vermakelijker maakt.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
Lees ook het interview dat Demi Stein had met Lotte van den Noort voor Bazarow Magazine
