Ontroerend boekje
[Recensie] Het verhaal gaat over de sympathieke Scott Carey, een tweeënveertigjarige gescheiden man die een bevriende oud-huisarts bezoekt met de mededeling dat hij gewicht aan het verliezen is, zonder dat dit hem is aan te zien. De zorgen worden groter wanneer het niet uitmaakt wat hij aantrekt of vasthoudt, op de weegschaal blijft het totaalgewicht ongewijzigd en laag.
Wat ziet het er weer prachtig uit. Een klein met zorg gebonden boekje met een losse omslagflap. De Uitgeverij heeft er wederom een oogstrelend geheel van weten te maken. Wel kostbaar wanneer je kijkt naar het geringe aantal pagina’s. Maar kwaliteit zit hem niet in de dikte maar in de inhoud. Vol verlangen start ik met lezen.
Het eerste dat mij opvalt is de vertaling van de titel. De originele titel is Elevation. Zo prachtig gekozen door de vele betekenissen die aan dit woord hangen. En die stuk voor stuk passen op dit verhaal: Verhevenheid, verheffing, hoogte, heuvel en niveau. Voor de vertaler van dit boek was het dan ook geen sinecure om hiervoor een Nederlands woord te vinden. Verlichting is het geworden. En hieraan hangen ook een aantal betekenissen en interpretaties die uitstekend bij het verhaal passen. Een groot compliment derhalve voor de vertaling door Nathaly Schrijnder.
Stephen King heeft ook nu weer aan een paar woorden genoeg om je als lezer welkom te heten en in Castle Rock neer te zetten. En je voelt je direct thuis. Waar je bij sommige boeken de eerste honderd pagina’s nodig hebt om je in het verhaal te verplaatsen, bezit King de magie om dat razendsnel te doen. Daarmee doet hij met de lezer hetzelfde als met de bewoners van dat immer terugkerende stadje. Hij betovert alles en iedereen. Hij doet dit aan de hand van actuele thema’s als overgewicht en seksuele geaardheid, in een decor van politieke intolerantie en conservatisme. Hij is een fervent tegenstander van Donald Trump en daar waar hij dit op Twitter nagenoeg dagelijks uit, kiest hij nu voor het eerst ook openlijk de aanval in zijn boeken:
‘In dit district heeft drie op de vier mensen in 2016 op Trump gestemd, en ze dragen onze gouverneur, die simpele ziel, op handen’.
De gekozen thematiek biedt King de mogelijkheid om aandacht te vragen voor het tegengeluid. En een oproep te doen voor verdraagzaamheid, gezamenlijkheid en tolerantie. De verwijzingen naar eerdere boeken zijn ook leuk voor de fans van zijn boeken. Zo komt Pennywise (uit It/Het) voorbij en wordt aan het instorten van de Suicide Stairs gememoreerd (uit Gwendys Knoppenkist). Maar ook als eerste kennismaking met de boeken van deze auteur, is Verlichting uitermate geschikt.
Tenslotte is het vermeldenswaardig dat Stephen King in 1984 onder het pseudoniem Richard Bachman het boek Thinner heeft uitgebracht over een man die alsmaar dunner wordt. Opvallend dat hij dit thema tweemaal heeft gekozen, met een overigens volledig ander verhaal. Thinner verscheen in 1985 als De Vervloeking in het Nederlands.
Stephen King blijft voor mij de Koning van de Suspense. Ook in dit ogenschijnlijk (te) kleine maar magistrale pareltje weet hij de lezer wederom mee te nemen in zijn oneindige fantasieën. De kunst van het klein houden in combinatie met het vermogen om er alles in te stoppen, is een benijdenswaardig talent. Met dit kleinood weet hij opnieuw enkele nieuwe interessante inwoners toe te voegen aan het meest bekende, niet bestaande stadje, Castle Rock. Ik zou er graag eens naartoe gaan omdat er naast de rust ook veel personages uit zijn rijke oeuvre wonen of verbleven hebben. Het zal een feest der herkenning zijn.
Gwendy’s Knoppenkist en deze Verlichting hadden wat mij betreft ook samen uitgebracht mogen worden, in een mooie bundel. Maar omdat dit niet zo is, staan ze nu gebroederlijk naast elkaar te pronken in de kast. Naast deze twee prachtige boekjes, heb ik alvast ruimte gemaakt; ik ben nu wel toe aan weer een dikke pil van Stephen King. Dit slanke ontroerende boekje krijgt van mij vier sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
