Leugens en geheimen tot er geen weg terug meer is
[Recensie] De achtendertigjarige rechter Esmée heeft het goed voor elkaar. Ze woont in een prachtig huis samen met haar man en zoontje Emiel, van wie ze enorm veel houdt. Wanneer ze tijdens het hardlopen wordt aangevallen en bedreigd door een onbekende, weet ze dat haar verleden haar heeft ingehaald.
Met Zonder genade heeft Sterre Carron een spannend misdaadverhaal neergezet. Het is inmiddels al het negentiende boek in de reeks rond de Mechelse hoofdinspecteur Rani Diaz. Sterre debuteerde in 2013 met het boek Mara. Tien jaar later staat de teller op negentien, en het twintigste boek Lafaard! is deze maand verschenen. Een indrukwekkende reeks.
Het verhaal is spannend vanaf de eerste bladzijde. Het begint met de confrontatie tussen Esmée en een gemaskerde onbekende, waarbij er naar haar verleden wordt gewezen. Daar blijft het in de eerste hoofdstukken niet bij. Wanneer studente Jill aan het oppassen in hoort ze een schot. Buiten ligt haar ex-vriendje. De spanning gaat vanaf hier in lichte golven op en neer, het ritme volgend van de intrigerende verhaallijn. Met veel pieken en weinig dalen.
Na de moord verschijnt hoofdinspecteur Rani Diaz op het toneel. Samen met haar team is ze belast met het onderzoek. De zoektocht naar de dader zit boordevol geheimen en mysterie. De plot zit fenomenaal in elkaar en weet de lezer lange tijd in het ongewisse te laten. Pas op het einde vallen alle puzzelstukjes in elkaar. De uitkomst is onmogelijk te voorspellen, net zoals het verleden van Esmée en de geheimen die haar teisteren. En deze zijn echt wel choquerend.
Wie het op haar heeft gemunt
Zonder genade bevat meerdere spannende verhaallijnen. Deze spelen zich afwisselend in het heden en het verleden af. In de hedendaagse verhaallijn volg je het verhaal van Esmée en wie het op haar heeft gemunt. Ook de waaromvraag is van groot belang. De meest intrigerende verhaallijn speelt zich echter ‘toen’ af. Zo staat het ook telkens bovenaan het hoofdstuk vermeld. Een onbekend ik-personage neemt je mee naar het verleden. Wie dit is blijft lange tijd een raadsel, waarbij er slechts met mondjesmaat informatie wordt gegeven.
Uiteraard mogen we hoofdinspecteur Rani Diaz niet vergeten, rond wie deze reeks draait. Rani heeft het moeilijk en worstelt nog steeds met bepaalde zaken uit haar verleden. Zo is ze erg bezorgd om haar zusje Romy. Ook schuldgevoelens steken de kop op, wat haar personage nog sterker maakt. Daarnaast is het personage van Esmée ook goed uitgewerkt. Je krijgt al snel de indruk dat ze heel wat te verduren heeft gehad, zowel vroeger als nu. Belangrijk is dat de meeste personages een voortdurende evolutie laten zien. Maar of dit altijd in goede zin is? Leugens en geheimen volgen elkaar in snel tempo op, tot er geen weg meer terug is.
Sterre Carron heeft een boeiende en eenvoudige schrijfstijl. Het past perfect bij een misdaadthriller, waarbij de plot zich grotendeels focust op het politieonderzoek. Toch weet Sterre er nog altijd een tandje bij te doen, door bijvoorbeeld voor interessante thema’s te kiezen. Zo gaat het in Zonder genade over pesten, liegen en intimidatie. Daarnaast leest het verhaal vlot, en daar helpen de korte en steeds afwisselende hoofdstukken zeker aan mee. Zonder genade is wederom een spannend en fascinerend verhaal dat menig lezer zal weten te bekoren.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
