"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Begeesterd

Zaterdag, 31 oktober, 2020

Geschreven door: Anaïd Haen
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Een sprookje met een ‘bite’

[Recensie] Ik was aangenaam verrast door dit boek van Anaïd Haen. Zoals meer lezers aangaven suggereert de cover een jeugdboek of minstens een vooral lichtvoetige vertelling, maar dat is dit boek zeer zeker niet. Wat het wel is, is een van de meest originele, goed geschreven Nederlandstalige fantasyboeken die ik ken. Er zijn zeker boeken met mooiere beschrijvingen of diepere karaktertekeningen, maar wat onderwerpskeuze en plot betreft is dit een heerlijke frisse wind in het genre.

De setting in het Perzië van voor de jaartelling is origineel (al speelt een recent boek van Sophia Drenth zich af in een vergelijkbare omgeving), met verwijzingen naar onder andere Alexander de Grote. Dit is geen algemene oosterse wereld vol cliché’s, maar voelt concreter aan. Toch is het ook geen historische fantasy want het plot draait om tovenarij en wensen vervullende geesten. Het volgt de wederwaardigheden van de bewoners van een harem, ook niet te vanzelfsprekend. En dan niet op een geromantiseerde manier. Gekonkel tussen de vrouw, de moeder en de bijvrouwen van de harde Baback is een rode draad. Het slachtoffer hiervan is Arman, wiens benen er door zijn vader zijn afgehakt en die met stomheid is geslagen door de Ifriet (of vuurgeest) Alibi. Die laatste is ook de ongebruikelijke verteller: hij is opgesloten in een flesje, dat om de hals van Arman hangt. Het verleden van Alibi blijkt op verrassende wijze met het plot samen te hangen. Anaïd is erg sterk in het geloofwaardig neerzetten van relaties tussen mensen en ook hier doet ze dat trefzeker. Ik werd meegesleept door de gebeurtenissen, maar moet wel zeggen dat vooral in het begin de lezer een sterke maag moet hebben. Seks komt sowieso voor in het boek, maar het begint met een staaltje non-consensuele seks, en geweld tegen een baby. En Arman maakt meer bijzonder onaangename dingen mee. Wie daar wel mee kan omgaan, moet zeker dit boek eens lezen. Dik is het niet, dus wijd er een een paar leesuurtjes aan en je hebt een van de betere werken uit het Nederlandstalige fantastische genre tot je genomen. Je kunt dan ook nog genieten van de mooie, sensuele tekeningen van Jos Weijmer, en wie iets meer moeite neemt zou ook nog de bijbehorende muziek kunnen luisteren. Dit is werkelijk een interactief project zoals ik dat in Nederland nog niet eerder heb gezien. Ik heb zelf de liedjes echter niet gehoord, dus kan me over de kwaliteit daarvan niet uitspreken. De liedteksten vind je achterin het boek. Ik vond ze zelf gelezen als gedichten wat eenvoudig, maar waarschijnlijk werken ze wel op muziek.

Eerder verschenen op Hebban

Yoga Magazine

Boeken van deze Auteur: