Weer komt de lezer terecht in een prachtige en fascinerende wereld
[Recensie] Qelarha en Dalnohr zijn op zoek naar de Geheugenbewaarster in de hoop dat zij kan vertellen hoe de Ziekte genezen kan worden of in ieder geval een aanwijzing kan geven om hen op weg te helpen. De Ziekte is een donkere, alles vernietigende energie die het leven zuigt uit elke plek waar het voorkomt. Het probleem wordt steeds erger en bedreigt de leefwereld van zowel de elfen als de mensen. Ze reizen hiervoor diep in het hart in van de elfenwereld. Mensen vormen er een rariteit en ze krijgen te maken met veel wantrouwen.
Onderweg ontmoeten ze de wijze elf Lejas. Het blijkt dat Lejas de geschiedenis van de elfen en de mensheid tot in haar eerste begin kent. Hij is veel te weten gekomen van de wijze Mirjah uit een andere nederzetting. Volgens haar schijnt er een legende te zijn die erover vertelt dat mensen ooit magie hadden, maar dat zij deze zijn kwijtgeraakt. Deze elfijne Mirjah woont in de buurt van de Vuurwouden en Dalnohr kent die omgeving redelijk goed. Ze besluiten naar Mirjah te gaan voor meer informatie. De tocht naar Mirjah voert hen door onherbergzaam gebied, dat soms ronduit gevaarlijk is. Zo komen ze terecht in een gebied waar de energie ervan een vreemd effect kan hebben op levende wezens.
Mirjah kan hen inderdaad verder helpen en Dalnohr en Qelarha vervolgen hun tocht naar de Geheugenbewaarster, die zich naar verluidt in de oudste stad in de mensenwereld zou moeten bevinden. Eenmaal aangekomen in deze stad krijgen ze met iets te maken, waarvan ze het bestaan nooit hadden kunnen vermoeden.
Ondertussen blijven Qelarha en Dalnohr gedurende de tocht gezamenlijk trainen om hun magie beter te leren beheersen. In de strijd tegen de Ziekte hebben zij zich steeds geconcentreerd op het genezen van de aangetaste plekken. Helaas houdt dit de verspreiding van de Ziekte in andere gebieden niet tegen. Ze willen proberen om hun vuur- en aarde te combineren om de Ziekte te vernietigen. Ze krijgen hierbij uit onverwachte hoek hulp.
Het boek heeft, net als het eerste deel van de tweeluik, een prachtige cover in dezelfde stijl. Hij is bijzonder en valt direct op.
Anna Lopez Dekker heeft een boeiend verhaal geschreven met Lathrain 2 – De tocht. Het is geen typisch elfenverhaal, het zijn andere elfen dan je zou verwachten in een fantasy verhaal en dat is mede de kracht ervan en maakt dit verhaal juist zo intrigerend. De schrijfster heeft het elfenvolk net als in het eerste deel Lathrain – De band weer overtuigend neergezet. Ik was onder de indruk hoe de meeste elfen omgaan met mensen. Zij zien hen als minderwaardig en kleineren hen. Dalnohr heeft steeds meer problemen met hoe zijn eigen volk mensen behandelt. De wijze Lejas, die Qelarha en Dalnohr onderweg ontmoeten, vond ik een leuk en verrassend personage. Hij heeft direct door dat Qelarha speciaal is. Net zoals niet alle mensen hetzelfde zijn, zijn ook niet alle elfen het zelfde. Tot verrassing van Qelarha vormt de wijze Lejas een aangename uitzondering. Wat ik ook mooi vond om te lezen, was hoe de verhouding tussen Qelarha en Dalnohr in dit deel verder verandert en verdiept. Hoe ze elkaar steeds meer gaan begrijpen en elkaars gelijke worden. Er ontstaat een wederzijds respect. Als andere mensen of elfen dit zouden zien, zouden ze hun ogen niet geloven.
Het verhaal is beeldend geschreven, je ziet de omgeving waardoor Dalnohr en Qelarha reizen als het ware voor je. Ook weet Anna Lopez Dekker de sfeer die de omgeving uitstraalt goed te beschrijven. Tijdens hun tocht komen Qelarha en Dalnohr steeds vaker in contact met plaatsen die ziek zijn en waar de kwaadaardige zwarte magiër overduidelijk aanwezig is geweest. Het landschap heeft een nare, zwarte uitstraling. Af en toe kreeg ik rillingen van de gevoelens die deze plekken bij de personages opriepen.
Er komen in dit verhaal zowel oude als nieuwe personages voor die de twee gaan helpen tijdens hun tocht en hun gevecht tegen de Ziekte. Sommige personages hebben mij erg verrast, Anna Lopez Dekker heeft met Lathrain 2 – De tocht, het tweede en laatste boek in het tweeluik Lathrain, een goed vervolg geschreven, waarin je meer over het ontstaan van de ziekte komt te weten en over de geschiedenis van zowel de elfen als de mensen.
Ik heb erg genoten van dit boek waarin Anna Lopez Dekker je wederom meeneemt in een prachtige en fascinerende wereld.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
