Een mooi jeugdboek voor de leeftijd van 12-16
[Recensie] De teaser zin op de cover van het boek zorgt er meteen voor dat ik nieuwsgierig word naar het verhaal. Dat is al een pluspunt. De rest van de cover zorgt er ook voor dat ik meteen wil beginnen met lezen. Je ziet een meisje voorop die haar wijsvinger tegen haar lippen gedrukt houdt. Wat mij dan meteen invalt is; Wat wil zij niet dat de rest van de wereld komt te weten?
In het eerste deel van dit boek maken we kennis met de personages. Ze worden allemaal beschreven en daarmee krijg je meteen ook een goede indruk van de problematiek in hun leven. Een mooi bijkomend effect is dat hiermee je interesse wordt getriggerd.
Het verhaal is op een dagboekachtige manier geschreven. Vanuit een datum lees je via een personage over wat er die dag allemaal gebeurt. Ieder stukje van een personage wordt in ik-vorm geschreven. Dit zorgt ervoor dat het net is alsof je het allemaal zelf beleeft. Je voelt de emoties die er loskomen in de stukken. In dit verhaal komen verschillende thema’s aan bod. Jaloezie, vriendschap, misbruik en liefde staan centraal.
Vriendschap is toch wel het overheersende thema. Wat heb je allemaal over voor je vriend? Dat is wel echt de hamvraag van dit verhaal. Want moet je naar je eerste intuïtie luisteren? Of moet je luisteren naar dat stemmetje in je hoofd? Kun je mensen vertrouwen?
De vriendschappen in dit verhaal worden goed uitgewerkt:
~ ‘Ruik je dat?’ vraagt Bram. ‘Wat?’ vraag ik. Het volgende moment is duidelijk wat hij bedoelt. ‘Gatver, je hebt een scheet gelaten!’ Bram knikt. ‘De moleculen die nu in jouw neus of misschien al in je longen zitten, komen uit mijn darm.’ zegt hij tevreden. ~ pagina 103. Dit stukje zorgt voor een beetje humor in dit deel. Het boek heeft toch wel thema’s die wat zwaarder zijn en deze stukjes zorgen dat voor wat luchtigheid waardoor het verhaal niet te zwaar wordt.
In het tweede deel van het boek, krijg je ook perspectieven te lezen van andere personages die in het eerste deel niet aan het woord zijn geweest.
Afwisselend komen er in dit verhaal ook whatsapp gesprekjes voor. Dit vind ik wel een pluspunt. Het is toch echt iets van deze tijd. Het is iets waar de jeugd herkenning aan heeft.
~ Het gezicht van de vrouwelijke rechercheur is vriendelijk, haar ogen lijken bezorgd. Ze kijkt me aan alsof ze me wil helpen. Dan klinkt de stem van haar collega. ‘Misschien wil je ons nu vertellen wat er écht gebeurd is?’ vraagt hij. Zijn toon is hard, ongeduldig. ~ pagina 139
De emoties in dit verhaal worden zoals eerder beschreven goed uitgewerkt. Maar ook door het lezen over hoe iemands gezichtsuitdrukking is of over hoe iemand tegen je praat wordt het een en ander je duidelijker.
In het derde deel van het boek vallen de puzzelstukjes in elkaar. Je krijgt weer vanuit verschillende perspectieven informatie, waardoor het compleet aanvoelt. Het verhaal zit anders in elkaar dan je als lezer in eerste instantie dacht. Ik geef dit boek 4 sterren.
Het is een mooi jeugdboek voor de leeftijd van 12-16, met thema’s die voor hen van toepassing zijn. Het is vlot geschreven en laat zich makkelijk lezen.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
