Wat is dé reden voor jullie om samen te gaan werken en een boek te gaan schrijven?
Joris: Melissa en ik kennen elkaar al jaren. We zagen elkaar volgens mij voor het eerst op een van de evenementen waar we stonden om onze boeken te signeren en later verscheen haar Jeremy Jago reeks bij dezelfde uitgeverij als waar mijn boeken verschenen. We wilden eens kijken of het zou lukken om samen een boek te schrijven, meer als experiment. Jaren geleden (uit mijn hoofd in 2011) hadden we al eens een opzetje gemaakt, maar dat werkte niet. We hadden niets geplot en liepen vast. Begin vorig jaar besloten we het nog eens te proberen, dit keer door wel eerst te gaan plotten. Uiteindelijk is daar dus Meedogenloos uit ontstaan.
Kenden jullie elkaars werk al? Omschrijf elkaars boeken eens vanuit je eigen perceptie?
Joris: Ik heb haar eerdere boeken gelezen, de Jeremy Jago reeks en die was geweldig. Ook heb ik In Onschuld thuis staan.
Melissa: Ik heb van Joris zijn Eden, Gebroken geheugen en Het meisje dat vlam kon vatten gelezen. Syndroom is de volgende, die staat braaf in de kast te wachten. Daar heb ik veel zin in, het lijkt mij een geweldig verhaal!
Welke herkenbare invloeden merken we tijdens het lezen en zeggen we ‘oh dat is typisch Joris!’, of ‘Dit is een stuk van Melissa!’?
Joris: Oef. Dat is een lastige. We hebben het boek zo proberen te schrijven dat het een schrijfstijl is en het dus juist lastig is om te bepalen wie welke stukken heeft geschreven. De schrijfstijl in dit boek is dus anders dan onze vaste lezers van ons gewend zijn. Het is niet typisch J. Sharpe of Melissa Skaye. We hebben allebei zo’n verschillende schrijfstijl dat we allebei water bij de wijn hebben moeten doen om uiteindelijk tot een schrijfstijl uit te komen, maar dat ging vrij gemoedelijk en natuurlijk. Maar de stukken van India zijn voor een groot gedeelte van Melissa afkomstig. De hoofdstukken van Tim zijn in eerste instantie door mij geschreven en na ongeveer de helft van het boek (als ze bij de blokhut zijn) hebben we echt hoofdstuk voor hoofdstuk om en om geschreven. Maar goed, als de een een hoofdstuk af had, ging de ander het herschrijven dus…
Melissa: Klopt als een bus wat Joris zegt. Suzanne en de twee jonge zusjes kwamen trouwens ook uit Joris’ pen, ik had op een gegeven moment Graham en Mary tot leven geroepen.
Voor jullie is dit de eerste keer dat jullie samen met een ander een boek schrijven. Waarom de keuze voor elkaar, hoe is dat proces gegaan? En…. is dit het begin van een nieuw Nederlands schrijfduo?
Joris: Dat is niet helemaal waar. Ik heb al eens eerder met iemand anders samengewerkt. De sci-fi/horror roman Gebroken geheugen is in samenwerking met Jos Weijmer ontstaan. Maar die samenwerking liep heel anders. Bij dat boek had ik al driekwart van het verhaal geschreven voordat Jos erbij kwam. De keuze voor elkaar ging heel organisch. We spraken elkaar regelmatig op beurzen en besloten het gewoon eens te proberen. Of dit een begin is van een Nederlands schrijfduo? Geen idee. Ik sluit niets uit. Ik zou graag nog eens een boek met Melissa schrijven, maar ga binnenkort bijvoorbeeld ook aan de slag met een andere schrijfster. Het samenwerken is mij wel bevallen, maar blijf ook gewoon boeken alleen schrijven hoor.
Melissa: Ik sluit ook niet snel iets uit, heb genoten van onze soepele samenwerking, al ben ik voorlopig nog wel even goed zoet met VT5.
En dan ga je schrijven, vertel eens hoe dat in z’n werk gaat? -Hoe ontwikkelt het verhaal zich en wie heeft de zwaarste stem? Is dat ooit van toepassing geweest (noem een voorbeeldje) en is dat juist gunstig of ongunstig uitgepakt?
Joris: We kwamen er al snel achter dat we allebei een eigen stuk moesten hebben, een eigen personage, zodat we los van elkaar ook verder konden en niet steeds op elkaar moesten wachten. Dat ging best goed en snel. Het werd pas lastiger toen de personages bij elkaar kwamen en we hoofdstuk voor hoofdstuk moesten gaan schrijven. Geen van ons had de zwaarste stem (althans niet in mijn beleving). Het ging allemaal erg gemoedelijk. Kwamen we ergens niet over uit, dan belden we elkaar.
Melissa: Precies, in mijn beleving is het echt zo gegaan. Dat samen bellen en plotten was ontzettend leuk. Ik heb vaak ook erg moeten lachen om opmerkingen of situaties.
Nu is dit boek klaar, hoe kijken jullie hierop terug? Borrelt er een nieuw verhaal?
Joris: Ik kijk er super op terug. Het was voor ons beide een experiment. Ik werd extra uit mijn comfortzone gehaald door een pure thriller zonder horror, fantasy of sci-fi invloeden te schrijven. Dat was meer Melissa’s straatje. Maar juist die uitdaging sprak mij aan. Op dit moment borrelt er geen nieuw verhaal voor ons beide, maar wie weet wat de toekomst brengt…
Melissa: Zoals eerder gezegd: we sluiten niets uit. Persoonlijk ben ik ook erg benieuwd hoe dit boek het gaat doen, dat moet je ook afwachten. Er zijn hoge verwachtingen, iets wat ik altijd erg griezelig vind, al zie ik het ook al compliment. Ik heb van deze samenwerking genoten en vind het geweldig dat LetterRijn er enthousiast over was.
Tot slot, geef eens een pitch waarom lezers Meedogenloos moeten gaan lezen? Wat is volgens jullie de kracht van dit boek?
Nadat hun ouders zijn vermoord, slaan de zusjes Mandy en Lisa Peeters op de vlucht. Het belastende bewijsmateriaal dat ze bij zich dragen, maakt dat ook zij moeten vrezen voor hun leven.
Vier jaar eerder verdween de toen dertienjarige Californische India Johnston spoorloos. Ze duikt buiten het zicht van haar familie op in de gedwongen prostitutie in België. Dan is er een klant die zich haar lot aantrekt.
Tim Bosman en Suzanne Meyer hebben elkaar na het verbreken van hun relatie al ruim zeven jaar niet meer gezien. Tim heeft in de journalistiek te maken met uiteenlopende zaken, waarbij hij niet altijd vrienden maakt. Als de omstandigheden Tim en Suzanne weer bij elkaar brengen, staat hun leven op het punt voorgoed te veranderen.
Melissa: De kracht zit ‘m, denk ik (Melissa) in knokken voor wat je waard bent, het inschatten van wan- of vertrouwen, je leven in de waagschaal leggen voor iemand anders. En moed. Dat zeker!
Lees HIER de recensie van ‘Meedogenloos’
Lees HIER de recensie van ‘Meedogenloos’
De winnaar die het exemplaar van ‘Meedogenloos’ wint is Karin Swerts-Trines. Graag je adres asap naar perfecteburen@gmail.com en het boek komt dan zo snel mogelijk jouw kant uit. Van harte proficiat !!
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
