[Recensie] Zoë is een energieke tiener die volop geniet van het leven. Ze is een goede studente, heeft een leuk vriendje en mag regelmatig draaien als dj op een feestje. Aan dit alles komt een einde wanneer ze wordt aangereden door een auto. Ze herinnert zich niets meer van het ongeval, maar heeft wel vreemde dromen over een andere familie. Het lijken wel herinneringen, maar dat kan toch niet? Zoë gaat op onderzoek uit, maar de waarheid is erger dan ze ooit had kunnen denken.
Met Ziel heeft Nico De Braeckeleer een spannende Young adult met een vleugje sciencefiction neergezet. Het is tevens het eerste deel van de gloednieuwe Bron-serie. Nico heeft reeds meerdere boeken op zijn naam staan, onder andere de apocalyptische reeks Adem.
Het boek is opgedeeld in drie delen, die op een chronologische wijze de verhaallijn volgen. In het begin is er een gespannen en verwachtingsvolle sfeer wanneer Zoë in coma ligt en uiteindelijk na vijf dagen ontwaakt. Je voelt je als lezer opgelucht dat alles goed is, al verandert dit algauw wanneer Zoë last krijgt van dromen. Er is iets, maar je weet niet wat. Dit zorgt ervoor dat er doorheen het eerste deel continu een mysterieuze onderhuidse spanning is. Dit terwijl je Zoë steeds beter leert kennen. En dan is daar de eerste grote spannende cliffhanger.
Meerdere plottwisten
Vanaf dan verandert de setting van het verhaal. Je krijgt als lezer steeds meer informatie over wat er aan de hand is. Daarbij komt het sciencefiction-gehalte van het boek steeds duidelijker aan bod. Met daarbij nieuwe technologie die op het punt staat door te breken. Technologische vooruitgang is hierbij dus het sleutelwoord. Of het ook geloofwaardig is, is een andere vraag, maar je weet natuurlijk nooit wat de toekomst zal bieden. Het maakt de verhaallijn in ieder geval spannender, en het is de aanzet tot meerdere plottwisten. Een uitstekend plot dus, dat zorgvuldig is uitgewerkt. Enkel het einde voelt niet bevredigend aan. Doordat er nog een vervolg komt weet je dat deze verhaallijn nog niet af is, en zo voelt het ook voor mij. Dit betekent dat we wel geduld moeten hebben tot het tweede boek in de serie verschenen is.
Naast technologische evolutie zijn er nog tal van andere thema’s die in dit boek een belangrijke rol spelen. En deze zijn vooral op jongeren gericht, zoals het zoeken naar een eigen identiteit en een plek waar je je goed voelt, omgaan met verliefdheid en liefde etc. Dat wordt door het hoofdpersonage Zoë heel goed weergegeven. Vooral haar interactie met Justin, haar vriendje, is mooi en realistisch weergegeven. Je ziet hen naar elkaar toegroeien doorheen het verhaal. Omdat de verhaallijn wordt verteld vanuit de ik-vorm van Zoë, voel je nog meer mee met het personage.
Nico De Braeckeleer heeft een uitnodigende en begrijpelijke schrijfstijl. Het verhaal leest erg vlot, en de korte hoofdstukken helpen hier ook aan bij. Daarnaast is het boek perfect op het niveau van jongeren. De verhaallijn speelt zich dan ook af in hun leefwereld. Maar ook volwassenen zullen plezier beleven aan dit boek, of dit geldt toch in elk geval voor mijzelf. Zeker met de hedendaagse thematiek scoort de auteur goed. Hierbij ook nog even een compliment voor de prachtige cover, het gezicht met de (ontbrekende) puzzelstukjes past perfect bij het beoogde concept. Goede eyecatcher ook.
Ziel heeft mij enkele leuke leesavonden bezorgd, en mij daarbij een aantal maal echt verrast. Vooral de richting waar het verhaal naartoe gaat zag ik totaal niet aankomen. En dat maakt het net interessant! Ik hou van zulke plotwendingen. Qua spanning ging het wat op en af, vooral het eerste deel was eerder een kennismaking met Zoë en aanzet naar het echte verhaal. Maar de goed uitgekiende plot maakte veel goed. Het verhaaleinde vond ik wat minder, en het liefste zou ik nu snel beginnen aan het tweede deel van de Bron-reeks Hart. Helaas moet ik daarvoor nog wat geduld hebben. Maar het is het wachten waard. Ziel heeft mij alvast kunnen raken, en daarom geef ik het boek een welverdiende 3,5 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
