“Een avontuurlijke reis door Argentinië, Chili, Bolivia en Peru”
Avontuurlijk is deze fietstocht van bijna 15.000 kilometer zeker! Dat is Frank van Rijn ook wel toevertrouwd want hij heeft genoeg ervaring opgedaan. Na zijn studie elektrotechniek besloot hij om eerst de wereld eens per fiets te verkennen en hij maakte toen een lange reis. Toen kreeg hij de smaak te pakken en inmiddels heeft hij lange tochten gemaakt in Europa, het Midden-Oosten, Azië, Afrika, Noord-Amerika en Midden-Amerika.
Daar zijn vele boeken uit voortgekomen want Frank is niet alleen een verwoed fietser onder het motto “fietsen houd je jong” maar ook een enthousiast en onderhoudend schrijver die zijn lezers weet te boeien met smeuïge details.
Humor
Soms geeft hij mooie inzichten door zoals dit antwoord aan een chauffeur die constateert dat Frank op de verkeerde weg zit: “Vaak is de verkeerde weg mooier dan de goede”, pag 27.
Met gevoel voor humor weet hij allerlei gebeurtenissen en ontmoetingen met mensen te karakteriseren. Frank van Rijn verstaat de kunst om de sfeer te tekenen van de fietstocht, het landschap, het weer en de mensen die hij onderweg spreekt. Zo is er een vluchtige ontmoeting met een Duitser in een jeep die Chili in één week ‘doet’, iets waar Frank zo z’n mening over heeft. Voor hij er erg in heeft is de man al weer weg terwijl nog bedankt voor het ‘gesprek’.
Een andere keer wordt Frank op een moeilijk traject bij minder goed weer uitgenodigd om mee te rijden. Die verleiding is echt groot en de manier waarop hij dat beschrijft, is zeer levendig en maakt de lezer op schitterende wijze deelgenoot van z’n innerlijke tweestrijd. De slotsom is dat hij toch op de fiets doorgaat terwijl de mensen waarschijnlijk zeer verbaasd doorrijden. Prachtig is ook de beschrijving van een stel toeristen dat snel een pittoresk kerkje ‘afwerkt’ tijdens hun sight-seeing. De beschrijving van een kort tochtje van 300 meter met zeer oude, gammele vrachtauto is meesterlijk evenals de typering van een man die zijn auto repareert: “Vanonder de motorkap van een bus, die langs de rotswand stilstond, stak de onderste helft van een man. De bovenste helft zat in de motor. De man was vermoedelijk aan het sleutelen”, pag 180. Ook de ontmoeting met een stel jongens aan wie hij zogenaamd zijn schrijfkunst van Arabisch en Chinees demonstreert, is humoristisch.
Afzien
Niet alles is even aangenaam en daar is Frank ook eerlijk in. Er zijn trajecten die ongemakkelijk en zwaar zijn. Dan is het doorzwoegen en is de tocht bepaald geen genoegen. Het ontmoedigt Frank niet, evenals het vaak povere eten dat hij zelf klaarmaakt, de eenvoudige onderkomens die hij kan krijgen of de sterk wisselende weersomstandigheden. Ook moet hij wel eens terug fietsen voor een douanestempel omdat hij anders de grens niet overkomt. Zoals te verwachten zijn de wegen vaak slecht en moet hij veel klimmen. Ook kiest Frank soms voor omwegen om bezienswaardigheden mee te pakken want die vindt hij ook belangrijk.
Zo maakt de lezer op een plezierige manier met verre landen waar hij wellicht zelf niet komt – en zeker niet op de fiets – maar voelt de lezer zich wel terdege bij het verhaal betrokken.
Kleurenfoto’s
Dit boek verscheen eerder in 2020 maar deze heruitgave is voorzien van een nieuwe omslag en heeft katernen met in totaal honderd kleurenfoto’s. Die voegen veel toe aan de tekst en tonen een ons vaak onbekende wereld.
Van Frank van Rijn wilde er na zijn studie electrotechniek aan de TU in Delft een jaar tussenuit en ging op de fiets door Zuid-, Midden- en Noord-Amerika. Een hobby werd een manier van leven en na meer dan 25 jaar heeft hij de wereld doorkruist. Van hem verschenen eerder: Een duizend meter hoge kerstboom, De gouden capuchon, De rode kangaroe en Knipoog van het nijlpaard
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
