Een fijne thriller met genoeg stof tot nadenken
[Recensie] Faye van Laar woont in de psychiatrische inrichting Groot Loenen, waar ze leert om te gaan met haar diagnose Borderline en heftige trauma’s uit het verleden. Groot Loenen wordt door de beroemde professor Max Harris ingezet als proeftuin voor een nieuw, baanbrekend experiment. Faye merkt dat zij er zelf baat bij heeft en zet zich er volledig voor in om Harris te helpen zijn plannen tot uitvoer te brengen. Samen met medepatiënte Lisa belandt ze in een wereld waarin de farmaceutische industrie een grote vinger in de pap heeft. Groter dan ze ooit had kunnen vermoeden.
De nieuwe dood is de derde thriller waarin Faye van Laar de hoofdrol speelt. Dat zet de lezer die de vorige boeken in deze serie niet gelezen heeft, wel op achterstand. Vanaf de eerste bladzijden word je direct in het verhaal meegenomen en geconfronteerd met het feit dat je belangrijke informatie mist. Desondanks zorgt de vlotte schrijfstijl er wel voor dat je verder wil lezen en er achter wil komen hoe het nou precies zit. Dit betekent de aandacht erbij houden, omdat ook zonder voorkennis van deze serie zaken niet snel prijs worden gegeven. Ook de introductie van best een groot aantal karakters doet even een beroep op je doorzettingsvermogen. Maar daar krijg je wel wat voor terug.
Hoewel Faye de hoofdrol speelt in deze thriller, krijgen de andere personages (en hun persoonlijke proces) ook veel aandacht. Het bijzondere is dat de “bad guys” soms meer sympathie oproepen dan de impulsieve Faye, die bepaalde heftige acties uitvoert alsof ze een boterham smeert. De wijze waarop zij hier mee wegkomt is ook niet altijd even realistisch.
Wat wel tegen de realiteit aanschurkt is het behoorlijk actuele onderwerp dat de auteur aankaart; de macht van de farmaceutische industrie en de invloed hiervan op de gezondheidszorg, in dit geval op dood en leven zelfs. Vooral in deze coronatijd is dat iets waar mensen steeds meer vragen over gaan stellen. Dit als uitgangspunt nemen voor deze thriller is een slimme en interessante zet.
De nieuwe dood leest lekker weg en maakt gebruik van korte hoofdstukken, die door verschillende personen worden verteld. Dit zorgt voor afwisseling en je krijgt beetje bij beetje informatie aangereikt om de puzzel in te vullen. Hoewel ik het inleven in de personages wat lastiger vond, is de uitwerking van de karakters wel goed gedaan. Ook het plot is boeiend genoeg om het boek steeds opnieuw op te willen pakken. De ontknoping vond wat mij betreft iets te vroeg plaats, waardoor de laatste hoofdstukken me wat meer moeite kostten. Al met al een fijne thriller met genoeg stof tot nadenken. 3 ½ ster voor De nieuwe dood.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
