Rolstoel met stemcomputer slaat op hol
[Recensie] Vincent Roels is een verpleegkundige die Peggy verpleegt, de moeder van zijn rijke vriend Erik. Zij is gekluisterd aan een rolstoel vanwege een spierziekte. Ze kan niet meer spreken, dat doet een spreekcomputer van de rolstoel voor haar. Alles gaat goed, totdat de spreekcomputer beschuldigingen begint te uiten tegen Vincent, en brieven met beledigingen worden verstuurd in zijn eigen handschrift naar zijn verwanten. Ook wordt hij aangemoedigd om zelfmoord te plegen.
Vincent is ten einde raad omdat hij compleet wordt buitengesloten door deze brieven. Hij vraagt zich af of hij het zich misschien allemaal heeft ingebeeld, en of hij de manische depressie van zijn moeder heeft geërfd. Alle mogelijke scenario’s van de dader probeert hij in te zetten als verklaring. Zou het ook kunnen dat de rolstoel gehackt is? \
Beschuldiging van de stemcomputer
Het boek is helder geschreven en alle mogelijke scenario’s worden volledig en helder ingekleurd. Uiteindelijk komt ook de ware toedracht boven water. Het misdrijf waarvan Vincent wordt beschuldigd door de stemcomputer heeft echt plaatsgevonden, en verder is het een ‘nerve-wrecking’ verhaal.
De oproep aan Vincent om zichzelf van kant te maken, is sterk. Je kunt je als lezer goed invoelen hoe moeilijk hij het heeft. Een origineel uitgangspunt is dat hij van SM houdt en dat de gebeurtenissen van dreiging daar soms binnen lijken te passen. Is dat ook deel van het spel? Het wordt wel duidelijk dat dingen als SM niet vrijblijvend zijn en dat schelden altijd pijn doet, ook als het een spel is. En hoe een SM-sessie ook onbedoeld uit de hand kan lopen.
Het boek speelt in België, en het toneel is vooral het penthouse waar Peggy woont, het huis van de vader van Vincent, en enige restaurants in Strombeek-Bever.
De zwerver Jezus
Dat Vincent eerst dacht om gek te worden, is echter niet logisch in het verhaal. Dat komt omdat zijn verwanten allemaal de brieven krijgen en hem ter verantwoording roepen. Die zijn dus echt. Wel is het een raadsel hoe de dader zijn handschrift kan namaken. Stuk voor stuk verlaten de ontvangers hem allemaal, wat Vincent in de klem zet.
De personages zijn geloofwaardig uitgewerkt, ze hebben allemaal zo hun eigen problemen met of zonder Vincent. De dialogen zijn goed gedoseerd en duidelijk. De man die hem als eerste gelooft en niet afvalt is de zwerver Jezus, die hij als verpleger ook graag zou willen helpen. Het lijkt bijna een ‘moeder Theresa-complex’.
De patiënt heeft een gemiddelde dikte en leest snel door de vloeiende schrijftstijl. Dat maakt het een toegankelijk boek. Je moet echter wel stalen zenuwen hebben om met dit verhaal niet aan de haal te gaan in je eigen leven. De stijl is heel psychologisch, omdat er goed wordt gekeken naar alle karakters en wat zij voelen en denken. Er zijn echter nauwelijks metaforen in dit boek, of het moet gaan over een schilderij dat over een zelfmoord gaat, waarmee Vincent zich associeert.
De rijkdom van het verhaal is de actuele aandacht voor technologie en de dreiging die uitgaat van een gehackte rolstoel, waaraan de hoofdpersoon zich niet kan onttrekken.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
