Deze serie heeft alles in zich om een flink publiek aan zich te binden
[Recensie] Christelle Dabos is een Franse auteur. In de vierdelige serie De spiegelpassante heeft ze een adembenemende wereld van zwevende arken en familieclans vol intriganten geschapen. De ijzige verloofde is het eerste deel uit deze serie. De hoofdrol in de serie is weggelegd voor een onhandig jong meisje, Ophelia.
Ophelia leeft op de kleine maar mooie ark Anima, samen met haar grote familie. Ze heeft een bijzondere gave, ze kan met haar handen de geschiedenis van voorwerpen lezen. Ze mag die gave alleen na toestemming gebruiken en daarom heeft ze altijd speciale lezershandschoenen aan, dan kan ze niet per ongeluk een voorwerp lezen. Haar gave gebruikt ze vooral in haar werk in het museum. Ook kan Ophelia door spiegels reizen, dat komt haar vaak van pas als ze voor een vervelend klusje staat, dan reist ze gewoon via een spiegel naar een betere plek. Voorwaarde is dan wel dat het een plek moet zijn waar ze al eens geweest is en het mag ook niet te ver weg zijn. Het reizen door een spiegel is niet geheel zonder gevaren, bij haar eerste pogingen is er weleens iets fout gegaan. Dat heeft bij haar schade opgeleverd, geen grote schade maar toch, ze is er buitengewoon onhandig door geworden!
Aan Ophelia’s rustige leventje op Anima komt een eind wanneer de Doyennes, oude wijze vrouwen, Ophelia uithuwelijken aan een lid van het hof in de Hemelburcht op de ijzige ark Pool. Thorn komt haar halen en ze gaan hun verlovingstijd doorbrengen op die ark. Thorn is met recht een ijzige verloofde, hij stalt Ophelia bij zijn tante Brunhilde. Niemand mag weten dat ze al op de ark is gearriveerd, dat schijnt namelijk heel gevaarlijk te zijn. Brunhilde is namelijk lid van de Drakenclan, een van de belangrijkste clans. Thorn is een bastaard uit die clan en zijn familieleden zijn hem liever kwijt dan rijk en zijn verloofde wordt al helemaal niet geaccepteerd. Tot aan haar huwelijk moet Ophelia zich zo goed mogelijk schuilhouden, gelukkig is haar tante Rosalinde als chaperonne met haar meegekomen.
Ophelia beleeft vele avonturen op de Pool, langzaam maar zeker leert ze de vele clans kennen en het politieke spel dat er gespeeld wordt. Ook hoort ze van de familiegeest Faroek van de Pool. Ze is wel gewend aan een familiegeest, die van Anima heet Artemis. Faroek is echter veel wispelturiger en daardoor gevaarlijker dan Artemis. Wat is het doel van het huwelijk met Thorn? En waarom hebben ze van alle mogelijke kandidaten juist het kleine, onhandige meisje Ophelia gekozen? Wat is haar meerwaarde? Ophelia snapt er niets van maar ze ontwikkelt zich langzaam van slachtoffer tot held in het verhaal. Een mooie ontwikkeling om mee te maken en o, wat zou ik graag het vervolg op De ijzige verloofde meteen willen lezen!
De titel van de serie duidt op het bijzondere vermogen van Ophelia om door spiegels te reizen. Zelf vindt ze het geen bijzondere gave maar uiteindelijk maakt het alle verschil van de wereld. De ijzige verloofde is uiteraard Thorn, een man van de ijzige Ark Pool waar de temperatuur nooit boven het nulpunt uitkomt. Dankzij illusies is er leven mogelijk in de Hemelburcht, een hof vol intriges en verborgen motieven. Thorn is ook in zijn gedrag ijzig, het liefst ziet hij Ophelia niet en hoewel hij zich af en toe betrokken toont bij haar wel en wee, gaat Ophelia meer en meer aan hem twijfelen. Maar kan ze, behalve tante Rosalinde, wel iemand anders op de Pool vertrouwen? Het lijkt er niet op, Ophelia zal grotendeels op zichzelf en haar bijzondere gaven moeten vertrouwen.
Deze serie heeft alles in zich om een flink publiek aan zich te binden met deze onverschrokken heldin Ophelia. Ik kijk al uit naar deel 2, hopelijk verschijnt het snel want dit verhaal verdient het om verder gelezen te worden. Vijf sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
