Personages zijn goed uitgewerkt en overtuigend
Belofte maakt schuld. Altijd. Geen uitzonderingen.
[Recensie] Midden in hun examenperiode gaat een groep vrienden zich te buiten aan een absurde actie met dodelijke afloop. Deze gebeurtenis kan hun veelbelovende toekomst in duigen laten vallen. Daarom besluiten ze dat een van hen de schuld op zich zal nemen zodat de rest vrijuit gaat. Met de hand op het hart beloven ze elkaar nooit te laten vallen en te zorgen dat die ene persoon het aan niets zal ontbreken. Toch loopt het allemaal heel anders wanneer de praktijk uitwijst dat het niet zo eenvoudig blijkt als ze in hun gedachten hadden.
Zes leerlingen van All Soul’s School in Oxford zijn de crème de la crème van hun jaar. Amber, Megan, Talitha, Daniel, Felix en Xav brengen hun vrije tijd door aan het poolhouse en zitten flink aan de drank. Ze voelen zich onaantastbaar. In een overmoedige bui maken ze een cruciale inschattingsfout met desastreuze gevolgen. Hun hoogmoed zorgt onverwacht voor een praktische aanpak omdat ze het nut er niet van inzien om allemaal te boeten voor hun wandaad. Amber offert zich op en neemt naar de buitenwereld alle verantwoording op zich. Maar de groep weet hoe het écht zit. De jaren verstrijken en twintig jaar na dato staat Amber bij haar vrienden op stoep. Het is tijd om de gedane beloftes in te lossen.
Sharon Bolton heeft met Die zomer een huiveringwekkend maar zeer realistisch scenario geschetst. Rijkeluiskindjes die zich onoverwinnelijk achten en zich dusdanig gedragen hebben een vernietigende uitwerking. Ook op elkaar. Dit aspect brengt Bolton zeer overtuigend. De zes creëren een toxische omgeving die hun levens onherstelbaar aantast. Medelijden hoef je niet met ze te hebben want ze zitten fout, gruwelijk fout. Niets wat hen overkomt brengt sympathie bij me teweeg tijdens het lezen. Dat een auteur je die gevoelens kan laten ervaren zegt veel.
Ik heb alle boeken van Bolton gelezen en eerlijk gezegd vond ik ze allemaal wel iets hebben. Dit verhaal is niet zozeer tenenkrommend spannend, de uiteindelijke plotwending was enigszins te verwachten, maar de personages zijn goed uitgewerkt en overtuigend. Het thrilleraspect zit hem in de onderliggende spanning, de subtiele dreigementen en het wantrouwen naar elkaar. Hoe goed ken je je ‘vrienden’ eigenlijk en waar ligt ieders loyaliteit?
Die zomer leest lekker weg. Het verhaal is in twee delen opgesplitst, eentje voor en eentje ná die rampzalige gebeurtenis. Beide delen staan bol van leugens, schuldgevoelens en verwijten. De fijne schrijfstijl die Bolton hanteert is vlot maar toch betrapte ik me erop dat het soms moeilijk was het verhaal vast te houden. Meer dan tevoren vond ik de dialogen soms behoorlijk langdradig. Het ongemerkt wisselen van perspectief pakte ook niet altijd even prettig uit waardoor het kwartje niet meteen viel met wie ik nou van doen had. Hierdoor ging de binding met de desbetreffende verhaallijn meer dan eens verloren en moest ik herpakken. Gelukkig is het verhaal boeiend genoeg en blijf je nieuwsgierig naar de uiteindelijke uitwerking van alles.
Ondanks dat vond ik ook deze thriller een fijn boek. Daarom drie mooie sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
