Een boek dat een troostende arm om je schouders slaat.
[Recensie] Tomas weet wat het is om volmaakt gelukkig te zijn. Hij weet wat het is om een succesvolle carrière als parfumeur te hebben. Maar Tomas weet ook als geen ander hoe het is om alles te verliezen.
“Hun plan was heel simpel geweest.
Ze zouden de rest van hun leven bij elkaar blijven.”
Een jaar na het overlijden van zijn grote liefde Maggie is hij nog altijd de weg kwijt. Tomas staat in een overlevingsstand maar leeft niet écht. Sinds hij Maggie is verloren, is hij de passie voor alles in het leven kwijt en hij weet niet hoe het tij te keren.
Wanneer Tomas een brief van Maggie vindt is hij met stomheid geslagen. Zelfs na haar dood weet ze hem nog aan te zetten om uit zijn comfortzone komen. In haar brief spreekt ze haar laatste wens uit en Tomas besluit deze te gaan vervullen. Na wat twijfelen, pakt hij z’n koffer, hun vele herinneringen en zijn goede wil om naar Londen af te reizen. Maar het gaat op Schiphol al fout. Tomas verliest zijn koffer en daarmee de wil om door te zetten.
Sharon is in de voetsporen van haar moeder getreden en succesvol makelaar. Maar wat ze ook doet, ze lijkt maar niet dichter bij haar moeder te kunnen komen. De relatie met haar excentrieke vader is daarentegen vele malen warmer. Wanneer ze haar vader aantreft in een kwetsbare fase van zijn leven besluit ze hem dan ook meteen te helpen met een van zijn kunstwerken. En dat verloopt heel anders dan gedacht.
In Een vleugje Londen komen een aantal verhaallijnen op een mooie manier samen. In drie delen beschrijft Gaby Rasters vanuit wisselende perspectieven hoe Tomas en Sharon op elkaars pad komen. In het begin was me de tijdlijn niet altijd even duidelijk maar dat valt uiteindelijk snel op z’n plek. Zoals de titel doet vermoeden speelt het verhaal zich, gedeeltelijk, in Londen af en dankzij de kleurrijke, én geurrijke, sfeerschetsen waan je je ter plekke. Het is mooi om met Tomas aan de hand herinneringen op te halen maar ook om nieuwe herinneringen te maken. Vanaf het moment dat Sharon in zijn leven komt is het verhaal enigszins voorspelbaar maar gelukkig weet de auteur me toch geregeld te verrassen met de uitwerking van het geheel. Tomas en Sharon zijn sympathieke personages en je leert ze precies goed genoeg kennen. Ook de mensen om hen heen, vooral Sharons beste vriend Bryan was hilarisch, sluit je snel in je hart.
Ondanks de heftige dingen die er gebeuren is dit een heerlijk verhaal geworden. Zo moet een feelgood zijn. Van alles een beetje. Het boek deed me sterk denken aan een aantal lievelings (feelgood)films: Notting Hill, Love Actually en P.S. I love you. Heerlijke romans met een lach en een traan, herkenbare personages en dito situaties. Een menselijk verhaal en daardoor zullen veel lezers zich ergens wel herkennen. Een boek over afscheid nemen, verdriet, dromen, openstaan voor het leven, familie en vrienden. Een boek dat een troostende arm om je schouders slaat.
‘Soms is alle tijd van de wereld niet genoeg om over schaduwen van vroeger heen te stappen.’
De uitkomst van een feelgoodroman laat zich altijd wat makkelijker voorspellen, dat is het genre nu eenmaal. Maar ik vind het eerlijk gezegd heerlijk om te verdrinken in dit soort boeken. Het is luchtig wanneer dat moet, emotioneel op de juiste momenten maar vooral leest het als een tierelier. Dit boek koste me een nachtrust, telkens ‘nog één hoofdstuk’ en het boek was ver na middernacht uit. Met tranen in mijn ogen, eerlijk is eerlijk.
En daarom vier dikke sterren voor dit heerlijke verhaal. Ook nu kijk ik weer enorm uit naar een volgend boek van deze auteur.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
