acceptatie van zijn geaardheid
[Recensie] Let op! Deze recensie bevat spoilers over Heartstopper 1!
Heartstopper 1 bevatte hoofdstuk 1 en 2 van de Heartstopper-serie. Dit deel gaat precies verder waar deel 1 geëindigd is: bij hoofdstuk 3. De bladzijden lopen ook door, Heartstopper 2 begint met pagina 265. Waar in het eerste deel de focus op Charlie lag, leren we nu Nick beter kennen. Zoals je op de cover al kan zien, worden Nick en Charlie verliefd op elkaar. Ik verklap dan ook niets als ik zeg dat de relatie tussen hen zich steeds meer ontwikkelt.
Nick worstelt heel erg met de vraag of hij homo- of misschien wel biseksueel is, wat natuurlijk logisch kan zijn voor een jongen van 16. Ik denk ook dat het herkenbaar is voor veel LHBTI’ers. Oseman heeft dit mooi weergegeven. Daarnaast is ook duidelijk een scheiding te zien tussen de acceptatie van zijn geaardheid in zijn omgeving en de mensen die het niet accepteren. Daarmee komen ook, naar mijn idee, alle tegenslagen van het ‘uit de kast komen’ aan bod.
Niet alleen is dit dus een leuke graphic novel om te lezen, maar je leert er ook echt iets van. Ik heb zelf bijvoorbeeld geen ervaring met dit soort tegenslagen of vragen over mezelf, maar ik kan me hierdoor wel veel beter verplaatsen in mensen die hier wel mee zitten. Ook denk ik dat het voor ouders een goed boek is om te lezen, omdat je heel duidelijk kan zien wat het met Nick doet en hoe belangrijk acceptatie is.
De tekeningen in dit deel lijken gedetailleerder dan in Heartstopper 1. De gezichtsuitdrukkingen en de emoties komen beter over op de lezer. Ook handelingen worden aangeduid. Als er bijvoorbeeld iemand opstaat, staat ernaast een tekening van iemand die ineens naast de tafel staat ‘overeind’, zodat het duidelijk is dat er een verplaatsing heeft plaatsgevonden.
Oseman heeft in het begin van het verhaal, na een korte samenvatting en een gesprek tussen Charlie en Nick, korte fragmenten van dagen geschreven en getekend. Charlie en Nick ontmoeten elkaar op zondag bij Charlie thuis en vanaf dan wordt de week weergegeven in een paar pagina’s. Hierin zie je kleine momenten waarin Nick en Charlie elkaar kort zien. Op deze manier heeft Oseman het verstrijken van tijd heel goed aangeduid zonder er teveel aandacht aan te besteden, maar het laat ook de ontwikkeling van de relatie tussen de jongens zien. De vonken vliegen bijna letterlijk van de bladzijdes af.
Persoonlijk zou ik wel deel 1 t/m 4 achter elkaar lezen, omdat je dan echt helemaal in het verhaal zit. Nu stop je eigenlijk met lezen na één hoofdstuk en moet je weer wachten tot januari tot je verder kan lezen. Maar aan de andere kant is dit zo’n leuk verhaal dat ik eigenlijk niet wil wachten tot deel 4 er is om dan pas alles te lezen. Wanneer in januari dan deel 3 verschijnt, zal ik ook echt niet wachten. Dan maar alles opnieuw lezen als de serie compleet is.
Bonus in dit deel: je krijgt extra content! Ken je Tara uit deel 1 nog? Tara is de ex van Nick en zij is lesbisch. In het bonusverhaal zie je hoe Tara haar huidige vriendin leert kennen op haar nieuwe school.
Ik heb echt niets aan te merken op dit deel. Hierin wordt meer ingegaan op gevoel en het heeft me wat meer geraakt dan het eerste deel omdat ik hier echt de beginfase van ‘uit kast komen’ heb meegekregen. Vijf sterren voor Heartstopper 2.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
