Huizen zonder deuren
[Recensie] Als een trapgevel staat de titel Het huis van Hopper op de cover afgebeeld. Bij het lezen van deze titel denk je wellicht, dit is een kinderkunstboek over Hopper. Dat is niet helemaal waar, dit boek is een kunst-kijkboek over 20 beroemde kunstenaars.
Dat is even slikken. Dus geen kinderkunstprentenboek over Hopper! Een beetje teleurstellend, of niet?
We worden getroost in onze teleurstelling door Yvonne Jagtenberg, herself. Auteur en illustrator laat in het begin van het boek weten dat dit een huis is, geen boek. Huizen van beroemde kunstenaars, hebben we al gelezen op de omslag, 20 kunstenaars. Kom binnen als het je bevalt of maak snel rechtsomkeert als je er niets aan vindt.
De huizen hebben geen deuren. Dus we vallen gewoon binnen. Natuurlijk is het eerste huis dat van Hopper. In een paar regels vertelt Jagtenberg wat kenmerkend is voor de schilder en dat heeft ze in het huis verwerkt. En er is een klein werk te herkennen. Het “huis” nodigt uit om te praten over: Hoe voel je je als je bij Hopper op bezoek bent? Vind je dit een gezellig huis? Kun je uitleggen waarom je dat vindt?
Een huis vol met potten, vazen in allerlei maten en soorten. Geraden dat we bij nu Morandi zijn? Met kinderen kunnen we rondkijken in Morandi’s huis. Wat zie je allemaal?
We gaan verder naar het gele huis met zonnebloemen. In welk huis zijn we op bezoek? Zonnebloemen? Er zijn vast kinderen die zonnebloemen koppelen aan Van Gogh.
Duidelijk is dat dit een kennismaking is met 20 kunstenaars in dit boek. Als voorlezer is het leuk als je aan de kenmerken ook wat eigen kennis kunt toevoegen. Zoals op de omslag te lezen is, dit is vooral een kijkboek. Waarbij de sfeer van de huizen stimuleert om de illustraties te bekijken. Waarbij kinderen vooral zelf kunnen vertellen wat ze zien.
De huizen van elke kunstenaar zijn heel raak getroffen. De illustraties eveneens. Alleen is het wel zo dat misschien een enkele kunstenaar onthouden wordt. Maar dat geeft niet. Het blijft een leuk actief kijkboek. Waarbij je hele leuke gesprekken kunt opbouwen met kinderen.
Een leuke toevoeging is natuurlijk het huis van Jagtenberg zelf. Vooral haar opmerking: “Kunstenaars kunnen niet leven in een huis met alleen maar een bed, een bank en een tv” is een uitnodiging om te praten over: Wat vind jij van het huis van Yvonne? Wat heb jij voor extra’s op jouw kamer? Misschien ook wel en wat hebben jullie voor extra’s in de huiskamer?
Achterin het boek staat over elke kunstenaar heel kort aanvullende informatie.
Wel jammer is de titel. Een titel als bijvoorbeeld “In wiens huis wil je wonen” of “Huizen zonder deuren” is passender. Neemt niet weg dat de invalshoek voor dit kunst-kijkboek heel origineel is.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
