"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het touw en de waarheid

Zaterdag, 12 augustus, 2023

Geschreven door: Marco Kunst, Jeska Verstegen
Artikel door: Sanne de Jong

Ze hebben elkaar nodig

[Recensie] In Het touw en de waarheid hebben Marco Kunst en Jeska Verstegen een boek gemaakt waarin woord en beeld elkaars gelijke zijn. Het boek neemt je mee naar een onbekende wereld, waarin het ene kleurrijk is en het andere juist heel grijs. Waar dit precies is weet je niet, maar een ding is zeker: het is heel bijzonder.

Een klooster en een eiland
Ylan woont in een klooster op een klif. Hij is nog geen volwassene, maar ook zeker geen klein kind meer. Met de andere monniken zit hij aan tafels waar iedereen heel aandachtig zijn eigen dikke boek leest, totdat ze misschien de waarheid vinden waar ze al zo lang naar op zoek zijn.

Kyra woont alleen op een eiland. Zij mengt verf om vervolgens stoffen te verven. Dit heeft zij van haar overleden grootmoeder geleerd. Nu komen er geen handelaren meer om de stoffen te kopen. Kyra weet niet wat ze nu moet doen.

Wanneer ze allebei over een walvis en een octopus dromen, besluiten ze om de bekende wereld achter zich te laten. Met een bootje gaan ze de zee op, op weg naar het onbekende.

Woorden en illustraties
Marco Kunst studeerde filosofie in Utrecht en heeft een aantal jaar lesgegeven aan verschillende kunstacademies over de aard van creatieve processen. In 1999 stopte hij daarmee en ging aan de slag met redactiewerk en schreef in opdracht. Ook verscheen in 1999 zijn debuut De genietmachine. Daarna schreef hij nog veel meer boeken, waaronder Het verlangen van de prins en Patroon.

Jeska Verstegen is sinds 1990 werkzaam als freelance illustrator. Ze begon als vaste illustrator bij de Libelle, maar ze bleef zich verbreden. Zo ging ze ook boeken illustreren en is ze inmiddels honderden geïllustreerde boeken verder. Ze illustreert niet alleen kinder- en jeugdboeken, maar boeken voor volwassenen. Zo maakt ze illustraties voor de VPRO gids, De Kring magazine en Argus.

De zee draagt woorden
Terwijl hij aan het strand zit, legt Kunst vooraf uit hoe hij tot het verhaal is gekomen. Hij legt uit dat de zee woorden draagt en dat het soms lijkt alsof je stemmen kan horen. Zo waaiden ooit ook de stemmen van Kyra en Ylan bij hem aan. Hiermee lijkt hij aan te geven dat hij het verzonnen heeft, want waar ze wonen en hoelang het geleden is weet hij niet, alleen dat het anders is dan hier.

Ylan en Kyra weten allebei niets over hun verleden. Ylan weet alleen dat hij is aan komen spoelen op het eiland, maar hij weet niets meer over de tijd daarvoor. Kyra weet niet beter of dat ze vredig op het eiland woonde met haar grootmoeder, ook al spraken ze niet tegen elkaar. Ze weet dat het ooit anders moet zijn geweest, maar ze weet niet meer hoe het toen was. Wanneer Ylan en Kyra elkaar ontmoeten, brengen de woorden van de een en de kleuren van de ander herinneringen naar boven.

De waarheid
Het onbekende maakt je nieuwsgierig naar hoe het verhaal afloopt. Niet alleen naar het onbekende van het verleden van Kyra en Ylan, maar ook naar de toekomst. Kunnen ze elkaar helpen? Ook het deel over de waarheid roept vragen op. Ylan moet daarnaar op zoek, maar wat is die waarheid precies? Is het de waarheid over hun verleden en hun toekomst? Je krijgt er niet precies antwoord op, maar je hebt wel het gevoel dat Ylan en Kyra hun eigen waarheid ontdekken: “En de waarheid? Die lag iedere dag voor de hand.”

Waar Kunst mooie woorden heeft opgeschreven, heeft Verstegen hetzelfde gedaan voor de illustraties. Ze heeft het grijze, donkere van Ylans wereld en het kleurrijke van het eiland van Kyra heel mooi weergegeven. Ook het contrast daarbij komt goed naar voren. Toch voel je bij allebei sterk de emoties en het eenzame. De paginagrote illustraties hebben grote beelden, waarbij de grootte van de zee met een klein bootje of een grote boom op een klif met een klein meisje goed naar voren komt.

Het verhaal dat je leest hebben Ylan en Kyra als het ware zelf opgeschreven. “Ylan noteerde haar verhaal bij haar tekeningen. Kyra tekende bij Ylans woorden.” De woorden en illustraties vullen elkaar niet alleen aan, ze zijn ook elkaars gelijke. Het een kan niet zonder het ander. Ze hebben elkaar nodig.

Lees het verhaal en ontdek hoe het Ylan en Kyra elkaar gevonden hebben en hoe hun verhaal afloopt!

Leesfragment

— 

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Foodlog