Oppervlakkige feelgood
[Recensie] Dorien is een wereldberoemde fotograaf die de wereld rondvliegt voor opdrachten. Als ze in Nederland is, leidt ze een prettig leven met haar puberzoon Mick. Maar wanneer Mick voor een vakantie naar Ibiza wil, is Dorien direct tegen. Door tussenkomst van haar ex-man David laat ze hem met tegenzin gaan, maar als Mick meteen na aankomst verdwijnt weet Dorien dat het foute boel is.
Halsoverkop vliegt ze naar het eiland dat zij vijfendertig jaar eerder met haar moeder verliet. Daar wordt ze plotseling geconfronteerd met herinneringen aan een verleden dat ze nooit helemaal heeft afgesloten. Ze raakt verstrikt in een gevaarlijk spel waarbij niemand te vertrouwen is en Dorien en haar familie grote risico’s lopen. Zal ze op tijd doorzien wat er op het eiland speelt?
Mick gaat met weerstand van zijn moeder Dorien naar Ibiza, het eiland dat zij als kind halsoverkop met haar moeder moest verlaten. Haar vader bleef achter en daar heeft ze sindsdien nooit meer iets van gehoord. Ze is zeker niet gelukkig met het feit dat haar zoon juist daarheen gaat, maar David, de ex en vader van Mick, vindt dat hun zoon oud genoeg is om op eigen benen te staan. Mick belooft zoveel mogelijk te appen, maar als ze na twee dagen nog maar één berichtje heeft ontvangen en Mick niet bereikbaar blijkt, vertrekt ze in allerijl naar het eiland.
Eens terug naar haar roots komt Dorien in een rollercoaster van emoties terecht, wordt uit haar comfortzone getrokken en komt tot de conclusie dat er nog heel wat oude wonden zijn die geheeld moeten worden. Maar krijgt ze daar de kans voor? En wat bedoelde haar moeder toen ze zei:
“Het is goed dat Mick op het eiland is. Het wordt tijd dat al die familiegeheimen verdwijnen”
Ibiza, de erfenis is het tweede deel met Dorien en mijn eerst boek dat ik lees van deze auteur. Ik heb niet het idee dat ik iets heb gemist door deel een niet te lezen. Kiki van Dijk is een pseudoniem van een bekende Nederlandse auteur.
De schrijfstijl van Van Dijk is aangenaam. Het verhaal leest vlot en de verhaallijn is goed opgebouwd. Toch blijft het gevoel hangen dat er meer ingezeten had als het allemaal wat beter was uitgewerkt. Hoewel het boek start met een proloog die mysterieus is en vragen oproept, duurt dit mysterie niet lang en krijg je vrij vlug door hoe de vork in de steel. Het blijft allemaal vrij oppervlakkig en er is weinig diepgang in de karakters. Het verhaal mist finesse, de kleine bijzonderheden om als lezer echt betrokken te zijn. Het is dan ook zeer moeilijk om een filmisch beeld te schetsen van de gebeurtenissen en van Ibiza. Ibiza is in mijn beleving een bruisend eiland en ik vind het jammer dat daar niet meer op ingespeeld is.
Het boek te bestempelen als thriller is volgens mij te hoog gegrepen. Er zijn geen momenten van tenenkrommende spanning en het verhaal is vrij voorspelbaar. Volgens mij zou misdaadroman hier beter op zijn plaats zijn.
Maar zoals altijd heeft elk genre zijn liefhebbers. Voor ondergetekende komen de verwachtingen niet geheel uit, maar desondanks is ‘Ibiza, de erfenis’ een leuk boek om mee te nemen in de vakantiekoffer…… Naar Ibiza bijvoorbeeld?!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
