Een schotschrift tegen de jacht
[Recensie] Regelmatig probeert Bibi Dumon Tak in gesprek met jagers te achterhalen waarom ze jagen. Omdat het ‘leuk’ is, zegt een man. Een andere jager zegt: “Wij houden de natuur juist in leven. Dat heet beheer.” Helaas concludeert de schrijfster dat het beheer wat uit de hand gelopen is. In 1950 telden we 25 hazen per m² en nu nog maar 5. De Jagersvereniging vindt dat het meevalt met “het haas en de konijn”. Een merkwaardig gebruik van de lidwoorden. “Zijn de hersenhelften van jagers verkeerd verbonden”, vraagt Dumon Tak zich af.
In sommige ‘vooraanstaande’ kringen, zoals vanouds het Koninklijk Huis, combineert men moeiteloos de jacht met liefde voor de natuur. In 2014 zwemmen acht wilde zwijnen een kanaal bij Weert over. Aan de overkant van het water geldt het zerotolerancebeleid voor zwijnen. De jachtopziener schiet dus alle zwijnen dood. “Moge deze jager branden in de hel, zoveel jaren gelijk een wild zwijn haren heeft”, aldus de auteur. Humoristisch en toch ook heel serieus!
—
Eerder verschenen in Natura
