Drugs, geld en geweld
[Recensie] Toni Coppers is een populaire Vlaamse misdaadauteur die vooral gekend is voor zijn reeks rond commissaris Liese Meerhout. Met Jacht is Coppers intussen al aan het negentiende deel aanbeland. Daarnaast is hij in 2017 gestart met een nieuwe reeks rond de Brusselse ex-rechercheur Alex Berger.
’s Nachts gonst het van de drugsactiviteiten in de Antwerpse haven. Vooral de kleinere pionnen van het drugskartel zijn er actief. Bij een Albanese maffiafamilie staat sinds kort Arkan Bogdani aan het hoofd. Hij wil achterhalen wie hen zes jaar geleden heeft verraden en er met een grote lading cocaïne is vandoor gegaan. Het gaat er ongenadig hard aan toe. Ook schijnbaar gewone mensen worden in het geweld betrokken. Een moeilijke taak wacht Liese Meerhout en haar team.
Het verhaal begint onmiddellijk met de nodige actie. Commissaris Liese Meerhout en hoofdinspecteur Michel Masson worden opgeroepen naar de haven waar het lichaam van een zwaar mishandelde vrouw is aangetroffen. Aan hen en het team om deze gruwelijke moord te onderzoeken.
Deze directe start heeft als voordeel dat je als lezer vanaf de eerste bladzijde volledig in het verhaal wordt gekatapulteerd. Dat betekent dat de spanning ook gelijk piekt en daarna duidelijk voelbaar aanwezig blijft. Jammer genoeg zwakt deze spanningsboog na een tijdje terug af. Het huidige onderzoek en het verband met de vroegere case vergt de nodige aandacht van de lezer, wat zowel het tempo als de spanning doet afnemen. Al heeft Coppers als tegengewicht de werking van drugskartels alsook de concurrentie onder elkaar extra aandacht gegeven. Alles draait hierbij om geld.
Het drugmilieu staat duidelijk centraal in Jacht. Toni Coppers schetst de situatie in de Antwerpse haven hierbij zeer duidelijk. Ook geweld en wraak behoren tot de thematiek van het boek. In een drugskartel is weinig ruimte voor vriendschap, integendeel. Zeker niet bij verraad.
De hoofdpersonages zijn allen reeds goed uitgewerkt in de voorgaande boeken. De goede band tussen Liese en Masson blijft fijn om te zien, hun vriendschap werkt stimulerend. Zelfs al verschillen ze veel van elkaar qua karakter. Er wordt ook aandacht besteed aan de relatie die Liese heeft met Matthias. Dit zorgt voor een aangename rustpose in de verder vrij gewelddadige verhaallijn. De vrolijkste noot in het verhaal komt van Daphne, die we al kennen als stagiaire uit het vorige boek De moord op Arno Linter. Een opgewekte meid die het gevaar niet schuwt.
Toni Coppers heeft een meeslepende en duidelijke schrijfstijl. Alles wordt op een begrijpelijke manier uitgelegd waardoor je al snel mee bent in de toch wel complexe verhaallijn rond de drugsbendes. Verder is de plot vrij eenvoudig doordat de identiteit van de dader en het motief geen geheim zijn. Enkel op het einde word je nog verrast met een kleine twist. Toch weet Coppers je op de een of ander manier aan zijn verhaal te kluisteren. Vooral de onderlinge dialogen tussen de personages zijn van hoog niveau. Het sterke punt van deze auteur. Wel verliest hij zich soms in de vele beschrijvingen die in het boek te vinden zijn.
Met Jacht heeft Toni Coppers wederom een sterk verhaal neergezet. Het boek begint krachtig maar zwakt nadien wat af, zowel qua spanning als door een teveel aan details. Daardoor kan het wat mij betreft niet tippen aan De moord op Arno Linter en al zeker niet aan Messias. Toch is het een intrigerend verhaal waar je van kunt genieten en die je meesleept in de wereld van drugs en geweld. Drie sterren voor Jacht.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
