Langzaam vallen de puzzelstukjes in de gaten van het verhaal
[Recensie] In Krassels lezen we het verhaal van Marcus Halen. Deze veertiger heeft zijn leven even niet op orde. Hij leeft gescheiden van zijn vrouw Lisanne en zoontje Luuk, zijn haar begint opeens uit te vallen (al zijn haar!) door een ziekte en dan overlijdt zijn vader. De notaris geeft Marcus een brief, geschreven door zijn vader. In de brief vraagt zijn vader hem of hij een brief wil afgeven bij Hendrik Tavenier. Een zoektocht begint. Wie is deze man? En wat heeft hij te maken met zijn vader?
Ik heb Jos Govaarts leren kennen als een literair auteur door een kort verhaal van hem en was erg benieuwd of hij die manier van schrijven kon vasthouden in een hele roman. En dat kon hij! Wat een prachtige roman. De zinnen sparkelen, ademen verdriet, blijdschap, het hele pakket emoties. Dit verhaal leeft! Govaarts neemt ons mee in de zoektocht van een gebroken man. Vrijwel de hele zoektocht gebeurt vanuit het oude dagboek van zijn vader en veel activiteiten onderneemt Marcus niet. Het verhaal, de zoektocht naar bijvoorbeeld de man uit de brief van zijn vader, had nog spannender en actiever gekund. De spanning die je nodig hebt om door te willen lezen miste ik daardoor zo nu en dan. Als gevolg daarvan kakte het verhaal hier en daar in.
We ervaren als lezer sterk de ontwikkelingen die de personages doormaken. Zowel fysiek als mentaal. Vooral Marcus maakt grote, merkbare en emotionele ontwikkelingen door. Het mooie is dat je echt in Marcus’ hoofd zit. Wanneer hij alles niet meer ziet zitten, voel jij dat ook, merk je dat tussen de regels door. Heden en verleden wisselt de auteur door elkaar. Een boeiende manier om achter het hele verhaal te komen. Langzaam vallen de puzzelstukjes in de gaten van het verhaal.
Het einde van Krassels was op een gegeven moment geen verassing meer. Ongeveer op de helft wist ik hoe het zat. Desondanks stopte ik daarom niet met lezen. De emoties en vooral de emotionele wendingen op het einde maakte dit toch een geschikte afsluiter voor het boek. Chapeau! Ik geef Krassels 3 en een halve ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
