Een fascinerend thrillerdebuut
[Recensie] Monica is kunstenares en wordt door haar zus Manuela gevraagd om een portret te schilderen. Beiden hebben echter al twintig jaar geen contact meer gehad. Monica’s verleden blijft haar tot op vandaag nog steeds achtervolgen. Wat er toen is gebeurd, komen we te weten via flashbacks naar het jaar 1998, naar de tienjarige Monica en puber Manuela. Ze groeien op in een gezin vol geweld en verslaving, waarin weinig liefde wordt gekend. Hoe kunnen ze dit overleven? En welke invloed heeft het verleden op het heden?
Met Stilleven heeft Marieke Damen een fascinerende thrillerdebuut neergezet. Het is een verhaal dat niemand onberoerd zal laten.
Het verhaal begint met een spannende en wat mysterieuze proloog die meteen de juiste sfeer weergeeft voor de rest van het verhaal. Deze is vaak beklemmend en je wordt als lezer zeker geraakt door gebeurtenissen die zich in het verhaal voortdoen. Thema’s als verslaving, kinderverwaarlozing en huiselijk geweld blijven actueel en komen in dit boek uitgebreid aan bod vanuit het standpunt van de kinderen.
De plot van het verhaal is absoluut tot in de puntjes uitgedacht en uitgewerkt. En zit bovendien geniaal in elkaar. Meerdere keren slaagt Marieke Damen erin om je op het verkeerde been te zetten, en de ontknoping van het boek is nog wel de grootste verrassing van het verhaal. Daarnaast laat de auteur via de epiloog ruimte open voor een eventueel vervolg.
Er zijn twee grote verhaallijnen in het boek die elkaar steeds afwisselen. Enerzijds heb je het heden, waar kunstenares Monica na meer dan twintig jaar plots benaderd wordt door haar oudere zus Manuela om een schilderij van haar te maken. Om deze verhaallijn ten volle te kunnen begrijpen, moet je weten wat er in het verleden is gebeurd. Daardoor gaat het verhaal via flashbacks terug naar het jaar 1998. Deze tweede verhaallijn wordt continu afgewisseld met het heden, tot alles stilaan duidelijk begint te worden. Het verleden heeft dan ook duidelijk zijn sporen achter gelaten in het heden.
Wat spanning betreft zit je met Stilleven zeker goed. Al is een groot deel van de spanning vooral te vinden in de opbouw van de verhaallijn, in het achterhalen van wat er is gebeurd. Het continu teruggaan in de tijd houdt de spanningsboog in stand, met steeds kleine cliffhangers. Zo blijft het verhaal je boeien, en kun je niet stoppen met lezen. Maar de echte klapper is de finale, die ik absoluut niet zag aankomen.
De personages zijn zeer realistisch en gedetailleerd neergezet. Zeker het hoofdpersonage Monica. Vooral haar karakter en persoonlijkheid als tienjarige komt levensecht over. Je leeft mee met haar als ze weer eens opgesloten wordt door haar vader en haar andere trauma’s. Ook op school wordt ze gepest. En wordt blij als ze zich kan uitleven in haar verplicht verborgen passie van tekenen en schilderen. Je ziet haast voor je hoe ze haar lijnen op het doek zet. In de loop van het verhaal zie je een evolutie in het karakter van Monica, gestuurd door de situatie waarin ze leeft. Ook de andere personages, zoals de verslaafde vader, zijn duidelijk uitgewerkt. Alles komt over alsof het om echt bestaande personen gaat.
Marieke Damen heeft een heel aangename en verfijnde schrijfstijl, die perfect past bij dit genre thriller. Ze slaagt erin om de emoties als het ware uit het verhaal te laten komen, en je als lezer direct te raken. Waarbij verschillende emoties de revue passeren tijdens het lezen. Maar waarbij je vooral ontroerd en geschokt achterblijft eenmaal je het boek uit hebt.
Stilleven is een prachtig thrillerdebuut waar ik enorm van heb genoten. Ik zat onmiddellijk in het verhaal en ik werd telkens opnieuw geraakt door wat Monica als tienjarige allemaal heeft meegemaakt. Het echte thrillergedeelte kwam voor mijn gevoel pas echt op het einde, wanneer alles samenviel, maar dat maakt het net zo bijzonder. Ik heb me geen seconde verveeld, mijn ogen gleden over de vloeiend geschreven verhaallijn. En het einde heeft mij werkelijk omver geblazen. Dit kwam zó onverwacht, dat ik nadien even tijd nodig had om alles goed te begrijpen. Echt een sublieme plot van Marieke Damen. Eens te meer is duidelijk dat haat en liefde ontzettend dicht bij elkaar kunnen liggen. Ik ben ontzettend benieuwd of hier nog een vervolg op komt. Dit aangrijpende Stilleven krijgt van mij niet minder dan de volle vijf sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
