Interessant voor het strand maar niet voor het puntje van je stoel
[Recensie] Als Hannah samen met haar bonuskinderen het leven weer op de rit probeert te krijgen, boekt ze een vakantie naar Macedonië. Naar een vakantiepark aan het meer van Ohrid. De kinderen, Max en Vera, hebben in eerste instantie de grootste lol.
Wanneer een van de leden van het animatieteam op tragische wijze om het leven komt, en dit niet het eerste dodelijke slachtoffer blijkt te zijn op het vakantiepark, gaan alle haren bij Hannah recht overeind staan. Ze gaat op onderzoek uit. Want niet alleen op het vakantiepark blijkt van alles niet te deugen, ook de strandfeesten voor de jongeren zijn ondeugdelijk.
Camping
De schrijfstijl van Strandfeest is kort en bondig. Het schrijversmerk Suzanne Vermeer heeft geen ellenlange omschrijvingen. Een korte, maar duidelijke beschrijving van bijvoorbeeld het chalet op de camping is voldoende om een beeld te vormen. Hierdoor blijft de vaart in het verhaal. Er gebeurt genoeg om het boek interessant te maken, hoewel het niet zo spannend is dat je op het puntje van je stoel zit.
De personages zijn verschillend, voor de ene persoon voel je meer sympathie dan voor de ander. Hannah kan mijn sympathie wel krijgen. Om voor het eerst na het overlijden van je man zo ver weg op vakantie te gaan met je kinderen. Chapeau. Maar het personage van campingbaas Jayden is niet leuk.
Het boek is opgedeeld in drie delen. Het eerste deel vertelt veel over de situatie van Hannah en haar gebeurtenissen op de camping. In het tweede deel leer je Malou kennen, het meisje uit het animatieteam. En worden de verhoudingen en relaties binnen camping Blue Lake Resort stukken duidelijker.
Alles duidelijk in één klap
In het derde deel lees je afwisselend door de ogen van Malou en Hannah over de gebeurtenissen op de camping. Dit laatste deel is het spannendste stuk. Hierin krijg je de cliffhanger en wordt alles in één klap duidelijk.
Wel zou het interessanter zijn geweest als Vermeer zich nog wat meer verdiept had in de mythe die bij het meer van Ohrid hoorde. Namelijk over ‘the bay of bones’, een paaldorpje dat is gezonken, waarvan men in het boek zegt dat de bewoners van dit prehistorische paaldorp zich voeden met zwemmers. Strandfeest is een goed geschreven, vlotte thriller met genoeg spanning om je aan je strandbedje te kluisteren
—
Voor het eerst gepubliceerd op Boeken-cast
