Ongemak over jonge levens die kopje onder gaan
[Recensie] De titel betekent: onder de roos. Een andere uitleg voor iets dat geheim moet blijven. Sub rosa is een verhaal geworden dat inderdaad gebukt gaat onder geheimen die maar beter geheim kunnen blijven. Emelie Schepp heeft met dit boek het zesde deel geschreven met de illustere Jana Berzelius in de hoofdrol.
Jana krijgt het steeds moeilijker om haar leven als officier van justitie niet te laten beïnvloeden door haar verleden. Haar werk vraagt om objectief gedrag maar dat kan ze niet altijd garanderen, daarvoor is wat er met haar is gebeurd te groot en bepalend.
Wanneer er drie slachtoffers vallen binnen de gevreesde en mysterieuze bende Komado breekt de hel los. De overgebleven bendeleden zijn uit op wraak en dat wordt erger wanneer een vierde lid van hun groep om het leven wordt gebracht en er een filmpje van hem op YouTube uitgezonden wordt. Dit komt ook onder ogen van het politieteam van Mia Bollander. Het raakt haar. De slachtoffers allemaal zo jong. Er klopt iets niet.
Omdat de wijk waar Komado de scepter zwaait bang is voor de bende, wordt het onderzoek ernstig belemmerd. Mia raakt gefrustreerd, er worden onder druk beslissingen genomen. Ondanks de inzet lukt het niet het beeld helder te krijgen. Het onderzoeksteam heeft personeelstekort en een hoge werkdruk. Er ontstaan verdenkingen in alle richtingen en dat komt de werkbaarheid niet altijd ten goede.
Sub Rosa is zowel een spannend als schrijnend verhaal. De auteur laat zien hoe gemakkelijk het is om ingelijfd te worden in een drugsbende. De slachtoffers zijn gewone mensen en niet opgewassen tegen de dictatuur van onverschrokken jeugd. De compassie die Mia ervaart was dus herkenbaar.
De betrokken jongeren zijn in de leeftijd van mijn eigen kinderen. Je moet er niet aan denken dat ze zó gevangen zijn in een situatie waar haast geen uitweg mogelijk is. Het moet beangstigend zijn. Die angst kwam goed over.
Toch is Sub Rosa geen tenenkrommend spannend boek, dat zijn geen van de delen in deze serie. Emelie Schepp moet het hebben van de onderliggende spanning, de twijfels, en de onvoorspelbare factor in de verhalen. Daarbij schetst ze goed de maatschappelijke pijnpunten zoals kansarme jongeren, armoede, onderdrukking en ongelijke kansen. Hierdoor worden de verhalen realistisch en van deze tijd. En elke keer weer die subtiele cliffhanger aan het eind doet het ook goed.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
