Het is niet alleen het dystopische tintje dat aan het denken zet
[Recensie] Australië 2052. Mens en natuur is zich nog aan het herstellen van de Big Fires die twaalf jaar geleden plaats vonden. Nog steeds heerst er een enorme droogte. Op een warme zomerse dag geniet een jong gezin van een picknick. Dit gezellig samenzijn verandert in een nachtmerrie wanneer de huid van de vrouw begint te smeulen. De rook komt uit haar mond en vlammen schieten uit haar buik omhoog. Het lukt Jake niet om zijn vrouw te redden, waardoor Kirstie een gruwelijke dood sterft.
Een jaar na de tragedie wordt Jake gevraagd om zich aan te sluiten bij het eliteteam van de brandweer. Er loopt een terrorist rond die al meerdere zware branden stichtte, en nu weer dreigt toe te slaan indien hij niet krijgt wat hij vraagt. Intussen merkt Emily, Jakes zus en journaliste, een toename van spontane zelfontbranding op. Wanneer ze op onderzoek gaat, loopt ze groot gevaar. Net als Jakes zoontje Sam. Jake heeft geen tijd te verliezen wil hij zijn zoon redden.
Gevolgen van de klimaatproblematiek
Met Vuurduivel heeft Nathalie Pagie een beklijvende thriller geschreven die inspeelt op de huidige klimaatproblematiek en de mogelijke gevolgen in de toekomst. Een kruising van een ecothriller en een dystopische thriller, zeg maar. Het boek won in oktober de MAX Zilveren Vleermuis 2022, de prijs voor de beste thriller van het jaar. Pagie debuteerde met De Toneelclub in 2013, en heeft sindsdien al behoorlijk wat thrillers geschreven, onder andere Camping Oosthoek en Helsinki.
Vuurduivel weet vanaf het begin te boeien. Het eerste hoofdstuk begint heftig. Tegelijk zijn er veel vragen, over het hoe en waarom, wat je als lezer enorm prikkelt. Ook verder in het verhaal blijft de spanning aanwezig, waarbij de lijn wordt doorgetrokken tot aan de spannende ontknoping. Dit is voor een groot deel te danken aan het dystopische tintje: verwoestende branden die leiden tot een catastrofe in Australië voor zowel mens als natuur.
Meeslepend en intrigerend
Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere personages, wat zorgt voor een wisseling in vertelperspectief. Afwisselend krijgen we het verhaal mee vanuit Jake en Emily. Ook de vuurduivel komt aan het woord. Vuurduivel bestaat het boek uit twee delen. Deel één speelt zich af in het Australië van 2052 en later. We volgen daar Jake en Emily, die elk hun eigen doel willen behalen. Het tweede deel gaat terug naar het verleden, ten tijde van de Big Fires, waarbij je meer inzicht krijgt in de geschiedenis van de vuurduivel en de wederopbouw van Australië.
De weg die Jake aflegt na de dood van zijn vrouw is realistisch weergegeven. Van intens rouwen tot zichzelf herpakken en een nieuw doel voor ogen hebben. Jakes zus Emily neemt de zorg voor haar neefje Sam op zich. Zij is journaliste en voert haar eigen onderzoek uit over de omstandigheden waaronder Kirstie stierf. En dan heb je nog de vuurduivel, die zijn eigen redenen heeft om te doen wat hij doet. Een roekeloze persoon die toch ook een menselijk kantje krijgt.
Nathalie Pagie heeft een meeslepende schrijfstijl. Vooral het landschap is goed omschreven. het verhaal. Vuurduivel komt realistisch over, mede door de actuele thematiek rond het klimaat. Het verhaal toont wat er zou kunnen gebeuren als dit alles uit de hand loopt. Vuurduivel is genieten en huiveren tegelijk, met een sterk ‘wat als-gevoel’.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
