Een fascinerend boek vol met mindfucks
[Recensie] Tot mijn grote plezier werd ik door J. Sharpe gevraagd om mee te doen aan deze blogtour. Het is geen geheim dat ik een enorme fan ben van zijn werk en ik was dan ook erg benieuwd naar dit boek, dit keer een verhalenbundel. Ik mocht al eerder een van deze verhalen, namelijk Wolkendek, proeflezen en dat was zó goed en origineel dat ik niet kon wachten de rest van de bundel te lezen. Daarnaast was ik natuurlijk erg benieuwd in hoeverre Wolkendek was aangepast c.q. veranderd.
In het voorwoord geeft de schrijver aan dat enkele van zijn verhalen louter fantasie zijn. Andere hebben autobiografische trekjes. Het was voor J. Sharpe bijna therapeutisch om deze te schrijven.
In totaal bevat het boek Donkere herinneringen 18 verhalen. Aan het begin van elk verhaal is een zogenaamd ‘voorafje’ samen met de titel. Hierin geeft de schrijver zijn gedachten weer over het ontstaan, wat zijn inspiratie was en lees je enkele interessante feiten en of het verhaal al eens eerder is verschenen in een andere bundel. Ik vond dit erg leuk om te lezen, je krijgt een goed inzicht in het schrijfproces van de schrijver, plus het voelde aan alsof je samen met J. Sharpe het boek aan het lezen was. Het voelde voor mij op deze manier persoonlijker en intiemer aan.
De verhalen in deze bundel roepen stuk voor stuk diverse gevoelens open sommige raken je net wat meer dan andere. Verdriet, angst, vreugde, alle emoties komen voorbij. De verhalen zijn allemaal van een erg hoog niveau, enkele heb ik zelfs herlezen, zoals het allereerste verhaal Wisseling. Ik ervaarde dit als intens en ik werd diep geraakt als moeder zijnde. Na het lezen van Wisseling had ik een enorme brok in mijn keel. Ik was daarna erg nieuwsgierig naar de rest van de bundel.
De schrijver heeft mij ook daarna op diverse manieren weten te fascineren, zoals bijvoorbeeld met De vluchteling. Ik was verrast en ik had (hoe bizar dat ook klinkt) na het lezen een glimlach op mijn gezicht.
Het meest onder de indruk was ik van In de armen van de liefde, een ontroerend kort verhaal over de liefde. Dit zal mij nog een tijdje bijblijven. Ik heb het zelfs enkele keren herlezen, zo mooi is het.
En dan tenslotte nog het slotverhaal van de bundel met dezelfde titel als het boek: Donkere herinneringen. Mede door het “voorafje” zeer indrukwekkend en emotioneel om te lezen, omdat je weet dat het deel autobiografisch is.
Donkere herinneringen is een fascinerend boek vol met mindfucks, suspense en af en toe horror, maar er zitten ook ontroerende en liefdevolle verhalen tussen. Ik heb er van genoten en kan het lezers die al van zijn eerdere werk genoten zeker aanraden. J. Sharpe schrijft niet alleen goede boeken, ook het schrijven van verhalen gaat hem erg goed af. Ik kan in ieder geval al niet wachten op nieuw werk van deze Nederlandse schrijver, die inmiddels één van mijn favorieten is geworden. Ik geef Donkere herinneringen graag 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
