James Patterson staat wederom garant voor veel ‘puntje-van-je-stoel’ spanning en sensatie
[Recensie] Eind juni 2018 las ik de eerste gezamenlijk geschreven thriller van dit tot de verbeelding sprekende auteur-duo. President vermist kreeg van mij drie-en-halve ster die ik hoofdzakelijk toedichtte aan de, in mijn ogen, toegevoegde waarde van oud-president Bill Clinton. Hij bracht mededogen en emotie in de veelal door snelle actie gedomineerde schrijfstijl van spektakel-auteur James Patterson.
Begin juli 2020 las ik de opvolger van President vermist. James Patterson moest het hierin stellen zonder de kennis van Bill Clinton die zich liet vervangen door auteur Brendan Dubois. De First Lady beviel mij stukken minder. Twee sterren. De slotzin uit mijn recensie luidde: “En daarmee kom ik tot de conclusie dat het concept van President vermist , toch lijkt te zijn uitgemolken”.
Begin juni 2021 verschijnt er een nieuw presidentieel boek, na een hernieuwde samenwerking tussen Bill Clinton en James Patterson. De dochter van de president is de titel. Ik slaak een diepe zucht. ‘Blijkbaar gaan we de hele familie langs’, is mijn primaire reactie die aansluit bij mijn conclusie na het lezen van het tweede boek. Uitgeverij Nieuw Amsterdam brengt dit boek als de opvolger van President vermist. Dat biedt enig perspectief. Dat was immers een uitstekend boek.
Ik lees het boek en dit is wat mij is opgevallen. Naast het clichématige plot dat dit keer de dochter van de president wordt vermist, is daarbij alle sleet uit het verhaal gelijk genoemd. Wat resteert is een ongelofelijk spannend boek met meerdere interessante lagen en verhaallijnen.
James Patterson staat wederom garant voor veel ‘puntje-van-je-stoel’ spanning en sensatie. Korte hoofdstukken verhogen de leeservaring en het gevoel van ‘nog-eentje-dan’. Veel spierballen en testosteron, veel kruip-sluip-kill momenten en explosieve escalaties. Kortom: heerlijk om te lezen.
De diepere lagen, die ik Bill Clinton toedicht zijn voor mij nog interessanter. Waar ik in President vermist veel leerde over the Oval Office en het reilen en zeilen van de president, verkennen we in deze laatste thriller de situatie van de oud-president.
Wat gebeurt er met de presidenten die door een president worden verdrongen uit het Witte Huis? Qua taken en verantwoordelijkheden en ook praktisch gezien qua woonruimte en beveiliging.
De verhaallijn waaruit blijkt dat de huidige president een slechte relatie heeft met de voormalig president is prachtig. Dit gebeurt in de echte wereld natuurlijk ook.
Er worden na de ambtstermijn nog vele rekeningen vereffend. Er zijn altijd nog voor- en tegenstanders die loyaal blijven en ook de financiële donateurs laten zich gelden. Tenslotte houden de relaties niet op bij de staatsgrenzen. Ook in de buitenlandse contacten zijn er blijvende vriendschappen die de presidentsverkiezingen overstijgen. Met een ambassadeur, gezant of hoofd van de inlichtingendienst van een land worden na de ambtstermijn nog lijntjes onderhouden.
Daarnaast is niet iedereen zo fatsoenlijk als hij lijkt. De president neemt iedere beslissing met een aantal onderliggende politieke redenen. En achterkamertjesgekonkel maakt hier ogenschijnlijk frequent deel van uit.
De combinatie van enerzijds grenzeloze spanning en anderzijds het vergaren van kennis op basis van ervaringen, maken van De dochter van de president een onnavolgbare leeservaring op basis van een verre van uitgemolken concept.
Hiervan lust ik nog wel meer. Een opvolger met de titel De sigaar en de president zou de verkoopcijfers positief kunnen beïnvloedden. Een grapje uiteraard. Ik geef dit boek vier oud-presidentiële sterren.
Persoonlijke songtekst:
‘To be or not to be
To free or not to free
To crawl or not to crawl
Fuck all those perfect people
To sleep or not to sleep
To creep or not to creep
And some can’t remember what others recall
Fuck all those perfect people’
(Chip Taylor – ‘Fuck all the perfect people’)
Peter
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
