Gegijzeld is dan ook een goedlopend verhaal geworden met een niet te missen onderliggende boodschap.
[Recensie] Met haar thrillers Mea Culpa (2016), Ik zie jou (2017) en Valse hoop (2018) wist Clare Mackintosh zich voor me te winnen. Ook haar roman Een onmogelijke keuze (2020) beviel me goed. Met Gegijzeld is nu haar vierde thriller verschenen en de lat lag hoog.
De Engelse Mina en Adam zijn al jaren samen. Hun kinderwens heeft hen dochter Sophia gebracht. Zoals ieder kind is ook zij bijzonder maar Sophia beschikt over ‘andere’ eigenschappen die opvallend zijn en dat maakt haar zeker niet tot een gemakkelijke dochter. De band met moeder Mina is dusdanig hecht dat Adam zich weleens buitengesloten voelt. Beide ouders doen alles voor hun meisje maar zoals alle werkende ouders ondervinden zij daarin weleens beperkingen. Hoe dan ook cijfert Mina zich vaak weg om voor haar dochter te zorgen en in combinatie met het veeleisende karakter van Sophia zorgt dat voor een behoorlijke druk op haar relatie met Adam. Wanneer Mina de kans krijgt om op de langverwachte non-stopvlucht van Londen naar Sydney te gaan werken, ze is stewardess, neemt ze die met beide handen aan. Het is letterlijk een vlucht, even weg van de thuissituatie.
De verwachtingen zijn hoog voor vlucht 79. De media en luchtvaart staan op scherp voor deze unieke prestatie. 24 uur in de lucht, non-stop, vraagt om lef en dus is er bij alle betrokkenen sprake van (gezonde) spanning. Eenmaal aan boord gebeuren er vreemde dingen die zich richten op Mina. Al snel wordt het haar duidelijk gemaakt wat er speelt en wat de inzet is. Dit is ongekend maar ook levensgevaarlijk. Neemt haar gevoel het over of handelt ze met verstand? Kiest ze voor Sophia of voor haar passagiers? Want wat blijkt, de veelbesproken vlucht 79 is gekaapt en alle ogen zijn op Mina gericht.
De nachtmerrie van iedereen die weleens in het vliegtuig stapt voltrekt zich in Gegijzeld. Sinds de aanslagen van 9/11 is er niet veel nodig om de alarmbellen te laten loeien of om achterdocht te wekken. Het scenario waar Mina mee te maken krijgt is dan ook minstens verontrustend. Want tijdens het lezen bekroop me geregeld het gevoel dat wat er zich in het boek afspeelt niet eens om een geniaal brein vraagt. Het lijkt allemaal zo gemakkelijk, zo geolied. En daarmee ook behoorlijk angstaanjagend. Wie is te vertrouwen in een wereld die zich grotendeels anoniem op het internet afspeelt?
Mackintosh weet je, net als in haar voorgaande boeken, meteen in het verhaal te trekken. De personages zijn heel herkenbaar. Mensen zoals jij en ik. Misschien is daarom ook wel dat je je gemakkelijk kunt inleven in wat zij meemaken. De persoonlijke verhaallijnen van Mina en Adam zijn misschien niet vernieuwend om te lezen maar passen wel mooi in dit verhaal. Het maakt hen kwetsbaar en daarmee menselijk. En precies dát legt de vinger op de zere plek. Alles draait om hoé je reageert in een stresssituatie, in welke hoedanigheid dan ook, en wat de gevolgen zijn van die reactie.
Het verhaal leest lekker vlot weg. Het wisselen van perspectief werkt tempo-verhogend, het houd je scherp, vooral omdat er ook ruimte is gegeven aan een aantal van de passagiers aan boord. Je merkt lange tijd dat er iets staat te gebeuren maar door de perspectiefwisselingen moet je geduldig zijn. Dan denk je het vervolgens te weten, de aanwijzingen zijn er immers, maar dan blijkt het toch nét anders te zijn. Wanneer een thriller niet tenenkrommend spannend is werkt deze methode prima ten gunste van de spanningsboog.
De dreigende sfeer beperkt zich niet alleen tot in het vliegtuig. Ondanks dat het niet nagelbijtend is, het is zelfs heel subtiel, onderga je de psychologische spanning met plezier. Mackintosh heeft actuele thema’s als politiegeweld, verslavingsproblematiek, (online)terrorisme, social media en klimaatverandering zonder problemen aan elkaar weten te linken. Gegijzeld is dan ook een goedlopend verhaal geworden met een niet te missen onderliggende boodschap. De uiteindelijke plotwending deed me even fronsen, de details zijn duidelijk verraderlijk. Het is me nu wel duidelijk dat deze auteur zich blijft ontwikkelen en verbeteren. Ze drukt een geheel eigen stempel op dit genre en dat doet ze goed. Ik ben heel benieuwd waar haar volgende boek over gaat.
Alles leuk en aardig is de lust om nu in een vliegtuig te stappen wel even getemperd. Clare Mackintosh heeft mijn achterdocht in de medemens weer even op scherp gezet, en bedankt! Vier sterren voor deze turbulente thriller.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
