’s Werelds grootste boekenwurm
[Recensie] Matilda is een boek dat al vele kinderen heeft weten te bereiken. De eerste versie verscheen in het Nederlands namelijk in 1988. Dit jaar is de honderdste druk verschenen! Uitgeverij De Fontein heeft daarom deze druk extra bijzonder gemaakt. Het boek heeft extra schrijftips van Roald Dahl, goudfolie op het omslag en sommige woorden in de tekst zijn groter gemaakt om ze nadruk te geven.
Een wonderkind
Matilda blijkt een wonderkind te zijn: toen ze drie jaar oud was, kon ze al lezen. Al snel las ze boeken van Hemingway en Dickens. Zoals op de schutbladen staat, ‘Boeken gaven Matilda een hoopvolle en geruststellende boodschap: je bent niet alleen.’ Deze boodschap moest ze maar wat vaak in haar oren knopen, want haar ouders vonden haar maar lastig. Ze werd pas naar school gestuurd toen ze vijfeneenhalf was, want haar ouders waren haar vergeten. Daar ontmoet ze de onuitstaanbare juffrouw Bulstronk, maar gelukkig komen de slimme straffen die ze altijd voor ouders bedacht goed van pas.
Roald Dahl (1916-1990) is een van de bekendste kinderboekenschrijvers ter wereld. Nadat hij eerst een paar boeken voor volwassenen heeft geschreven, schreef hij meer dan vijfentwintig kinderboeken, waaronder De GVR, De fantastische meneer Vos en De tovervinger. Dahl woonde in Great Missenden, waar hij een klein schrijfschuurtje had. Daar schrijf hij met zijn vaste potloodloden op geel lijntjespapier al zijn verhalen. Quentin Blake (1932) is de vaste illustrator van de boeken van Roald Dahl.
Lezen en rekenen
Dat Matilda een heel bijzonder kind is, is iets wat zeker vaststaat. Het is natuurlijk wel heel bizar als je al zo jong bent en boeken van Dickens leest. Maar daarnaast kan Matilda ook heel goed rekenen en weet ze goed met mensen mee te leven. Het zorgt ervoor dat je je blijft verwonderen over Matilda en niet begrijpt waarom haar ouders niet trots op haar zijn.
Dat aparte met een tikkeltje magie past helemaal in het straatje van Roald Dahl. Hij weet een boek altijd net iets bijzonders te geven, wat misschien niet echt kan gebeuren, maar wat het boek wel wat extra’s geeft.
Een klein huisje
Naast dat Matilda superslim is, is ze ook nog eens heel aardig. Wanneer Matilda erachter komt dat juffrouw Engel wordt bedonderd door haar stiefmoeder en dat ze daarom in een armoedig krot woont, verzint ze een slimme list om juffrouw Engel te helpen. Dit kleine huisje van juffrouw Engel deed mij denken aan het schrijfhuisje van Roald Dahl. Het zijn namelijk allebei kleine bakstenen huisjes die je bereikt via een paadje door de wildernis.
Matilda is een boek dat heerlijk leest. De zinnen zijn niet te moeilijk en het bevat veel grapjes en humor. Sommige woorden zijn ook groter gemaakt met een ander lettertype, wat het voor kinderen (en volwassenen) nog leuker maakt om te lezen. Matilda zal altijd een tijdloos boek blijven.
Leesfragment
—
Eerder verschenen op @sann.books
