Een ontspannende vakantiethriller die je doet wegdromen over een leuke winterbestemming
[Recensie] Anna dacht dat ze het perfecte leventje had: een eigen zaak, twee leuke kinderen, een mooi huis en haar geliefde echtgenoot Julian. Maar alles valt in duigen als ze ontdekt dat Julian een affaire lijkt te hebben en de politie haar zoon Dennis thuis brengt nadat hij heeft proberen in te breken. Heeft haar man gelijk en is ze te gefocust op haar werk waardoor ze haar gezin verwaarloost? Op aandringen van haar man Julian gaat ze er eindelijk mee akkoord om een familievakantie te boeken zodat ze allemaal samen wat tijd kunnen doorbrengen met elkaar.
Het gezin boekt een skivakantie naar Kirchberg in Tirol, maar door een noodgeval met een van haar klanten kan Anna niet met hen meereizen. Wanneer ze hen enkele dagen later nareist en arriveert in de chalet in Tirol is haar familie verdwenen en is de chalet volledig overhoop gehaald. Een briefje op tafel geeft aan dat haar gezin werd ontvoerd. Anna schiet onmiddellijk in actie en gaat op zoek naar haar man Julian en haar kinderen. Zal ze hen tijdig vinden voor er erge dingen gebeuren?
Suzanne Vermeer is een pseudoniem voor de overleden auteur Paul Goeken. Na zijn dood werd beslist de boeken verder te publiceren, wie ze nu schrijft is een raadsel. Jaarlijks verschijnt er een zomer- en een winterthriller van Suzanne Vermeer. De nieuwe winterthriller Sneeuwexpress speelt zich af in Tirol. Elk boek heeft zijn eigen stijl en is anders. Dit verhaal bevat weer enkele typische kenmerken zoals een vrouwelijk hoofdpersonage (de heldin) Anna en een reisbestemming (Tirol). Maar ik miste hier wel het typisch vleugje Suzanne Vermeer-romantiek en de knappe vrijgezelle mannen die anders ook deel uit maken van de boeken.
Sneeuwexpress is met een vlotte, eenvoudige pen geschreven, maar ik miste diepgang bij de personages. Het verhaal werd verteld vanuit Anna’s perspectief en deze van haar zoon Dennis maar na het lezen heb ik nog steeds het gevoel dat ik hen niet zo goed kende. Ik bleef hier wat op mijn honger zitten. Door de eenvoudige schrijfwijze en door ook het perspectief van Anna’s tienerzoon Dennis te gebruiken, dacht ik ook af en toe dat ik een boek voor Young Adult aan het lezen was. Op een bepaald ogenblik had ik zelf een link gemaakt naar de boeken van Harry Potter: tieners in een treincoupé die op onderzoek uitgaan, ik zag zo de filmbeelden terug van Harry in de trein op weg naar Hogwarts voor mij.
De sociale thema’s die in de andere boeken van Suzanne Vermeer aan bod komen, mistte ik in Sneeuwexpress. Ook leken mij bepaalde wendingen onrealistisch en bevat het verhaal enkele toevalligheden om het allemaal beter te laten kloppen. Er zijn ook heel wat onverwachte plotwendingen waardoor je toch door het boek heen raast. Nagelbijtende spanning verzekerd en een onverwacht plot die je niet ziet aankomen. Mits wat meer diepgang zou dit de perfecte thriller zijn geweest.
Het is nog altijd een ontspannende vakantiethriller die je doet wegdromen over een leuke winterbestemming. Leuk boek om bij een open haard met een fleecedekentje en een warme kop chocolademelk te ontspannen. Net als de andere boeken van Suzanne Vermeer werd aan de cover weer de nodige aandacht besteed: een prachtige winterfoto met het hoofdpersonage op de voorgrond.
Ik vond deze Suzanne Vermeer iets minder dan de voorgaande, het deed mij teveel denken aan boeken voor tieners en Young Adults dan aan een thriller voor een grotendeels vrouwelijk publiek. Ik scoor het boek drie sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
