Kostschool in problemen
[Recensie] Lizzie is een expat-kind, haar ouders werken veel in het buitenland en daardoor is ze al vele malen verhuisd. Hierdoor is ze onrustig geworden, ze kan niet goed aarden. Nadat Lizzie in Parijs in de problemen is gekomen, wordt ze door haar ouders naar een kostschool op een eiland gestuurd. Op deze school zitten kinderen van diverse nationaliteiten. Op een dag is er ineens geen communicatie meer mogelijk, er is geen internet meer en contact met buitenlandse telefoonnummers is onmogelijk. Het stormachtige eiland is afgesloten van de rest van de wereld. Iedereen die niet op het eiland is geboren moet het verlaten. Dit geldt ook voor de kinderen op de kostschool. Kinderen onder de zestien mogen alleen het eiland verlaten onder begeleiding van hun ouders of wettige voogden en moeten anders op school blijven.
Aangezien het contact tussen Lizzie en haar ouders nooit goed is geweest, heeft ze geen behoefte om naar huis te gaan. Dat verandert op het moment wanneer Lizzie een koffer vindt die op het strand aanspoelt. De koffer heeft een bijzondere inhoud, het bevat bijvoorbeeld een apparaatje dat eruitziet als een computerchip. Het blijkt dat deze chip in staat is om via haar gedachten met Lizzie te communiceren. Ze krijgt de opdracht te vluchten en de koffer mee te nemen, zodat deze niet in verkeerde handen valt. Tijdens haar vlucht van het eiland komt Lizzie erachter dat de wereld inmiddels compleet veranderd is en zelfs gevaarlijk is geworden. Er is iets groots aan de hand in de wereld, iets waar de meeste mensen geen weet van hebben.
Het verhaal is vanaf het begin gelijk spannend. Je voelt de angst en de onrust als kinderen die in het buitenland geboren zijn de kostschool en het eiland moeten verlaten. Het wordt de leerlingen pas echt duidelijk hoe erg de situatie is als zelfs hun Franse lerares tegen haar zin wordt afgevoerd door de politie. Lara Reims schept een beangstigend toekomstbeeld, het is er een dat zomaar echt zou kunnen plaatsvinden. Wat het verhaal ook spannend maakt, zijn de raadselachtige, korte berichten tussendoor. Deze worden voor de duidelijkheid weergegeven in een ander lettertype. Tijdens het lezen kom je erachter door wie de berichten worden verstuurd en ondanks het feit dat ik al snel door had wie een van de personen was, was ik verrast door de anderen.
Wat heeft Reims met Water een ongelofelijk goed en spannend verhaal neergezet met thema’s zoals anders zijn dan anderen (in het breedste zin van het woord) en klimaatverandering. De schrijver heeft met Lizzie een krachtig en overtuigend personage neergezet. Naast haar eigen persoonlijke problemen, krijgt ze ook te maken met een wereld die compleet verandert en waarin ze op haar hoede moet zijn. Van het personage Tricky kun je alleen maar houden, hij is erg bijzonder. De communicatie tussen Lizzie en Tricky is met regelmaat komisch. Dit geeft een luchtige toon aan het verder erg spannende verhaal. Ik zou zelf ook wel zo’n maatje willen hebben!
Water is het vervolg op het boek Lucht, maar er zijn ook in dit boek, net als in het boek Lucht verwijzingen naar de Rémy-trilogie en het Creodroom komt voor in dit verhaal. Zo bevat de koffer onderdelen die ook in deze boeken voorkomen.
Het verhaal bevat enkele plottwists en dan dat einde: wat een geweldige epiloog. Die belooft al veel voor een volgend boek.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
