Een lekkere thriller van eigen bodem
[Recensie] Samantha Stroombergen debuteerde met de thriller De witte kamer in 2019. Ze won er meteen de Gouden Strop mee. In De witte kamer maken we kennis met rechercheur Léon Coeur en zijn nichtje Hanna die als studente criminologie stage bij de politie loopt. Ook in Zij die zwijgt, speelt dit opmerkelijke speurdersduo de hoofdrol en leren we ze steeds beter kennen.
Op een koude winternacht in Leiden wankelt een jonge vrouw langs de grachten. Hanna is dan net op weg naar huis na een stapavondje met haar vriendin Sophie. In eerste instantie denkt ze dat de vrouw dronken is maar als ze nog een keertje goed kijkt ziet ze dat ze hevig bloedt uit een hoofdwond en dat ze bovendien op blote voeten is. Wanneer ze dichterbij komt hoort ze de vrouw zeggen ‘Hij probeerde me te vermoorden’.
Dat is ook meteen het laatste dat Vera Winters, zo blijkt de vrouw te heten, voorlopig zal zeggen. Ze is de verloofde van een populaire politicus en hij neemt haar zo snel mogelijk mee uit het ziekenhuis om thuis te herstellen. Lichamelijk mankeert ze niet veel maar iets heeft haar blijkbaar zodanig getraumatiseerd dat ze alleen maar voor zich uitstaart. De verloofde, Jurriën Brisee, heeft geen vertrouwen in Léon en weet hem van de zaak af te krijgen. In eerste instantie is Léon woedend maar al snel krijgt hij een moordzaak op zijn bordje geschoven. De populaire YouTuber Ceyda Yilmaz is vermoord in haar eigen huis aangetroffen. Verband tussen de twee zaken lijkt er niet te bestaan en Léon en Hanna richten zich op Ceyda. Ceyda lijkt een rustige maar ambitieuze jonge vrouw te zijn met weinig vrienden en geen vijanden. De familie Yilmaz is volledig van de kaart, ook zij lijken geen vijanden te hebben. Ceyda wordt in haar ligbad gevonden, ze is erin verdronken.
De dader heeft een aantal opmerkelijke dingen achtergelaten: haar ogen zijn bedekt met een zwart sjaaltje en er is een klaproos achtergelaten. Deze symbolen lijken ergens voor te staan en vooral Hanna zal zich met de symboliek bemoeien. Goed speurderswerk van het hele team leidt Hanna en Léon naar Brabant voor de volgende aanwijzingen. Het lijkt erop dat er een seriemoordenaar aan het werk is en de tijd dringt want deze zal ongetwijfeld weer toeslaan. Bovendien wordt er informatie gelekt naar de media. Informatie die uit hun team afkomstig moet zijn, is er een collega niet te vertrouwen of worden ze gehackt?
Zij die zwijgt is een mooi vervolg op De witte kamer. Het is aan te raden om de boeken in volgorde te lezen. In het eerste deel heeft de auteur al het een en ander over het verleden van zowel Hanna als Léon verteld en in dit tweede deel borduurt de auteur daarop door. Deze karakters worden steeds verder uitgediept en worden prima neergezet. Een mooi en origineel plot maakt dat Samantha Stroombergen mijn verwachtingen heeft waargemaakt en weer een goede thriller heeft afgeleverd. Hopelijk krijgen we nog veel te horen van Léon Coeur en zijn nichtje Hanna. Vier sterren voor een lekkere thriller van eigen bodem.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
