Ingenieuze plot, interessante verhaallijnen
[Recensie] Gwen Proctor heeft de laatste jaren erg veel meegemaakt. Toch gaat ze gewoon verder met haar leven. Gwen werkt als privédetective, en is bezig met een cold case. Al drie jaar is er een jonge man vermist, maar de politie heeft tot op vandaag geen enkel spoor. Zijn moeder is ontroostbaar, dus besluit Gwen haar te helpen en zelf op onderzoek te gaan. Dit leidt echter al snel tot problemen en nieuwe dreigingen. Gwen zal weer moeten strijden om zichzelf en haar gezin te beschermen. Maar tot welke prijs?
Met Bitter Falls heeft Rachel Caine terug een sterke en spannende thriller neergezet. Het is intussen het vierde deel in de serie rond Gwen Proctor. Na het succesvolle eerste deel, Stillhouse Lake, volgden de boeken Killman Creek en Wolfhunter River. Hoewel ieder boek een afzonderlijke verhaallijn heeft, is er een vervolglijn in het privéleven van de personages. Het is daarom aan te raden de boeken op volgorde te lezen.
Gwen Proctor probeert nog steeds om een nieuw leven op te bouwen nadat haar ex, Melvin Royal, een sadistische seriemoordenaar bleek te zijn. Gwen is van alle betrokkenheid vrijgesproken, maar moest ze met haar kinderen voortdurend vluchten en verhuizen door de constante bedreigingen van internettrollen. Tot ze besloten heeft om niet meer te vluchten, en ze nu een vaste woonplaats heeft in Stillhouse Lake. Al moet ze ook daar op haar hoede blijven voor de omgeving en internetbedreigingen. Gelukkig kan ze op de steun van enkele vrienden rekenen, alsook op haar nieuwe, maar gecompliceerde, liefde Sam Cade.
De plot zit ingenieus in elkaar, met erg interessante verhaallijnen. De opbouw gebeurt heel geleidelijk aan en maakt dat je steeds verder wilt lezen in het verhaal. Ook wat spanning betreft scoort Bitter Falls heel hoog. Het boek laat je vanaf het begin al niet meer los. Net zoals de plot wordt ook de spanning stelselmatig opgebouwd, met een absoluut hoogtepunt naar het einde van het verhaal toe. De ontknoping is spectaculair en gewelddadig, maar dat maakt het tegelijk wat ongeloofwaardiger.
Er zijn in het boek meerdere verhaallijnen, die door elkaar lopen. In hoofdzaak onderzoekt Gwen als privédetective de cold case van de vermiste Remy Landry. Hij verdween drie jaar geleden, en de politie staat voor een raadsel. Gwen bijt zich vast in deze zaak, overtuigd om Remy terug te vinden. Het brengt haar naar een gevaarlijke sekte, waar ze de confrontatie aangaat met de leider. De gevolgen zijn niet te overzien, ook niet voor haar gezin. Daarnaast wordt hen ook het leven zuur gemaakt door de familie Belldene.
Doordat dit het vierde boek is in de reeks, heeft ieder personage al een goed omschreven karakter. Elk personage staat er zoals het moet. En gaat op zijn/haar manier om met het verleden. Gwen stort zich daarvoor op haar werk. Net als in de vorige boeken is ze vastberaden om de zaak op te lossen, zelfs als dit voor problemen zorgt bij haar gezin. Een gezin dat ze eigenlijk wil beschermen, maar toch pakt het telkens anders uit. Ook nu weer. Haar kinderen Lanny en Connor proberen zo goed als mogelijk om te gaan met de situatie, maar dit wordt hen niet gemakkelijk gemaakt. Noch op school, noch thuis. Ze raken verstrikt in de gevaarlijke situatie waar hun moeder in verzeild geraakt. Daarbij worstelt Lanny ook nog eens enorm met zichzelf.
Rachel Caine heeft een boeiende en directe schrijfstijl, die kenmerkend is voor al haar boeken. Ook nu weer leest het verhaal heel erg vlot en zie je de nieuwste avonturen van de familie Proctor zo voor je ogen voorbij flitsen. Het wisselende vertelperspectief helpt hierbij. De personages zijn daarnaast tot in het kleinste detail uitgewerkt, waardoor je je perfect in hen kunt inleven. Ook hun onderlinge conversaties zijn heel goed uitgewerkt. De lat blijft dus hoog liggen, zelfs na vier delen.
Nadat ik de vorige drie boeken heb verslonden, was ik erg nieuwsgierig naar Bitter Falls. Ik was benieuwd of dit vierde deel mij nog steeds evenveel kon boeien als de vorige, en op hetzelfde hoge niveau bleef. Rachel Caine is daar wat mij betreft glansrijk in geslaagd! De plot zat opnieuw erg goed in elkaar, en ik zat vanaf de proloog al op het puntje van mijn stoel. De uiterst spannende ontknoping vond ik top. Alleen maakte dit het einde iets minder realistisch. Al was dit voor mij niet echt een struikelpunt. En stiekem kijk ik al uit naar het vijfde deel, Heartbreak Bay, dat gepland staat voor maart 2021.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
