Hilarisch en geschift in ’t kwadraat
[Recensie] Erik Segers (1961) is toe aan zijn vijfde roman. Erik studeerde Germaanse filologie aan de Universiteit van Gent, schreef korte verhalen en televisiescenario’s en is uitgever bij Good Stuff! Books waar hij naast zijn eigen werk ook boeken van andere auteurs uitbrengt. Zijn eerste boek Ik ging naar de dokter verscheen in 2019, en kreeg ieder jaar een opvolger middels Een meisje met twee borsten (2020), In de lavabo (2021), Hotel Adonis (2022) en nu dus Elke man is een vrouw.
Een boek met naast een opvallende titel, een tweetal bijzonderheden. Ten eerste is het zijn dikste boek tot nu toe. Maar liefst 444 pagina’s telt deze zwaargewicht. Ten tweede heeft dit boek voor de allereerste keer een vrouwelijk hoofdpersonage. De vorige vier boeken gingen over mannen (en dan toch over vrouwen…) en deze gaat over een vrouw (en daarnaast ook nog over vrouwen). Verwarrend om te lezen dit? Begin dan maar niet in Elke man is een vrouw.
Totale chaos, vingers in het stopcontact, volume op 12, hartslag op 180. Grappiger, gekker, belachelijker en openhartiger wordt het niet. Erik heeft zichzelf overtroffen met dit boek. Je begint te lezen, trekt je wenkbrauwen op, leest verder, laat je schouders zakken, trekt je middenrif samen, spant je spieren aan, allemaal en buldert het uit van het lachen. Hij kan zijn eigen mening laten schuilen achter kleurrijke, idiote personages. En laten doorschemeren vanuit een oneindige erotische stroom erosie, vol sentimenten en sedimenten. Je rolt zo nu en dan van de berg af van het lachen. Zelfs in dit vlakke land.
Meer dan ooit is niets wat het lijkt
De omslag is geweldig. De kleurstelling roept herinneringen op aan de Doe Maar buttons op de spijkerjas in de jaren 80. Naast de titel die overigens helemaal waar is, een lokker in iedere boekhandel waar dit boek in de schappen ligt. Recht voor zijn raap en ontwapenend is zijn taal en woordgebruik. Niet voor tere zieltjes die van kleur verschieten bij woorden als pik, kut en neuken. Wel voor mensen die vinden dat er ruimte mag zijn voor een tegengeluid.
Een tegengeluid dat tegenwoordig alles moet kunnen en niets meer kan. Dat we gebukt gaan onder een gebrek aan tolerantie en verdraagzaamheid. Dat de dreiging van een verkeerde benaming groter is dan de dreiging op een kernoorlog. Laten we lezen, laten we lachen. Zolang het nog kan, zolang het nog mag.
Waarschijnlijk mis je als lezer van deze recensie de korte inhoud van het verhaal. Goed opgelet! Dat is er inderdaad niet. Omdat ik wanneer ik hier niets over zeg, al teveel heb gezegd. Ik kan maar een ding zeggen. Zet je mind en je achterdeur open! En lees.
Met Elke man is een vrouw heeft Erik Segers de lat hoog gelegd. Het aankomende jaar mag hij nadenken hoe hij dit gaat overtreffen. Als liefhebber van zijn werk heb ik een vrijblijvende tip: Zet vrouwen vaker in op hun kracht, als de bovenliggende partij. Dat zal elke man goed doen. En het stemt de vrouw tevreden. Win-win.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
