Niets nieuws uit Pinkeltjesland
[Recensie] Dit 17e boek wilde ik eigenlijk overslaan, totdat ik het laatste hoofdstukje las. Daar vertel ik straks meer over. Bijna heel het boekje Lach jij maar Pinkeltje gaat niet over Pinkeltje. Het gaat over de avonturen die de dieren uit het grote huis in Nederland hebben beleefd. Nu ja, ze wonen natuurlijk al sinds een aantal boekjes bij Dick Laan. Pinkeltje had deze keer bij zijn bezoek niets nieuws te vertellen aan Dick Laan. Hij had geen avonturen beleefd en er was helemaal niets interessants gebeurd. Gelukkig hadden de dieren die tegenwoordig bij Dick Laan wonen, wel hele spannende dingen beleefd. En daarom gaat bijna heel dit boekje over hun avonturen. De dieren vertelden hun belevenissen aan Pinkeltje, en Pinkeltje vertelde alles aan Dick Laan.
Snorrebaard en Wiebelstaartje
De kat Snorrebaard werd een keer op straat gevangen en opgesloten op een zolder van een vreemd huis. Er was heel wat moeite voor nodig om te ontsnappen en weer thuis te komen. De hond Wiebelstaartje vluchtte een keer voor een grotere hond en rende over een loopplank een boot op die langs de kade aangemeerd lag. Toen werd de loopplank opgehaald en de boot ging varen. Wiebelstaartje moest na deze bootreis de weg naar huis zien te vinden.
Goudhuidje en Wipstaart
Goudhuidje de goudvis kwam eensper ongeluk in de waterafvoer terecht en via de afvoer in een sloot. Dat was heel erg voor de goudvis omdat hij al de gevaren niet kende; Roofvissen, sportvissers, reigers, en geen strooivoer iedere dag. Dat was ook erg, want Goudhuidje lustte geen waterplanten. Ik ga niet verraden hoe Goudhuidje weer terug kwam in het grote huis.
Wipstaartje de kraai had zijn eigen avontuur beleefd ; Op een dag viel een prachtige armband van het meisje uit het grote huis tussen het oud papier en kwam zo op de vuilstort terecht. Daar werd het gevonden door een arme vrouw die een ziek dochtertje had. Maar de dieren uit het grote huis dachten dat Wipstaart de armband had meegenomen.
Een ramp voor Pinkeltjesland
Kort nadat alle dierenverhalen aan Dick Laan waren verteld, kwam een grote vogel aangevlogen. Het was Pijlstaart, met dringend nieuws voor Pinkeltje. Hij moest heel snel terug komen naar Pinkeltjesland, waar zijn koning hem nodig had. Pinkeltje nam meteen afscheid van Dick Laan en van de dieren, en hij vloog op de rug van Pijlstaart naar Pinkeltjesland. Een grote droogte had zijn land getroffen. Binnen enkele dagen zou er voor geen enkele Pinkeltje en voor geen enkele plant nog een druppel water zijn. Dan zou heel Pinkeltjesland sterven. Koning Pinkelpracht vroeg aan Pinkeltje Witbaard hoe deze ramp moest worden opgelost, en Pinkeltje stelde voor om aan koning Diamantus te vragen of iedereen uit Pinkeltjesland voortaan in Sprookjesland mag wonen. Koning Diamantus toverde heel Pinkeltjesland naar Sprookjesland toe. Iedereen was heel blij, maar er is wel een probleempje; Zonder dringende reden mogen de inwoners nooit het Sprookjesland verlaten. Ze moeten voor altijd daar blijven.
Zijn tijd vooruit
Voor het Afrikaanse continent is droogte al heel lang een grote factor. Ik denk dat we het in dat perspectief moeten zien. Als we het in onze eigen tijd plaatsen (ruim een halve eeuw later), dan zou dit boekje met een klimaatprobleem zijn tijd ver vooruit zijn geweest. Bent u ook benieuwd hoe Pinkeltje in de volgende boekjes toch Sprookjesland mag verlaten om allerlei avonturen te beleven en die weer aan Dick Laan te gaan vertellen? U begrijpt nu waarom ik dit boekje niet over kon slaan met een recensie. Onze jeugd moet immers weten dat Pinkeltjesland er niet meer is…
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
