"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Recensie: De weg naar Innisfree

Woensdag, 22 november, 2023

Geschreven door: Gerrit Jan Zwier
Artikel door: Rijkert Knoppers

Een fantasierijk en spannend verhaal

Zouden er veel mensen zijn die het interessant vinden om met andere mensen over hun dromen te praten? En dan niet zomaar af en toe, als het toevallig soms zo uitkomt, maar doelbewust, op een geplande bijeenkomst bij het ‘Genootschap zonder naam’, een discussieclub die veertig jaar geleden door Groningse studenten was opgericht? De in Friesland wonende Aaldert Oldekerk, waarvan we weten dat hij antropologie heeft gestudeerd, is duidelijk geïnteresseerd in dromen, en dan in het bijzonder in lucide dromen, ofwel dromen binnen een eigen droom. Vanuit deze interesse bezoekt hij met veel enthousiasme de betreffende bijeenkomst, waarbij een van de sprekers een uitvoerig en gedetailleerd verslag geeft van een boek, waarin de hoofdpersoon de lucide droom met veel succes wist te hanteren. Wat een herkenning! 

Heksen
Later op dezelfde avond komt het onderwerp dromen opnieuw ter sprake, wanneer Aaldert na de nodige wijn in gesprek raakt met de enige vrouw in het mannengezelschap: Esmeralda, een elegante dame met gewelfde lippen, donkere ogen en pijpenkrullen. Hij kende haar al langer, toen ze aanwezig was op een eerdere bijeenkomst, toen het fenomeen heksen op de agenda stond. Ook al zo’n grensverleggende avond met veel informatie over hoe het er bij die heksen aan toe ging: nachtelijke slemppartijen, toverdranken, weerwolven en vrouwelijke en mannelijke demonen. 

Verf
Hoewel het begin van dit boek, na al die ins en outs over heksen en lucide dromen, nogal veel vage kost oplevert, gaat het verhaal vooral goed lopen wanneer na zo’n 60 pagina’s de hoofdpersoon Aalbert meer uit de verf begint te komen. Hij is nog niet zo lang geleden gescheiden na ruim dertig jaar huwelijk en schrijft als reisjournalist af en toe artikelen voor de plaatselijke krant. Met, misschien niet geheel verwonderlijk, de opvallende eigenschap dat hij ook vaak lucide dromen heeft! Zo hoeft hij maar naar een schilderij van de Duitse schilder Caspar David Friedrich te kijken, waarop twee mannen aan de rand van een bos staan afgebeeld, en hij raakt meteen van slag! ‘Je hebt het gevoel dat er iets op het punt staat te gebeuren, dat er een verwachting zal worden ingelost. De sfeer is die van een droom,’ zo staat het in dit boek omschreven. Even later sluipt Aalbert als een roofdier naar de mannen, die dan opeens verdwenen lijken. Maar de droom gaat nog even door, totdat hij ontwaakt in zijn eigen slaapkamer.

Aanwezigheid
Ondertussen is duidelijk dat de hoofdpersoon steeds meer gecharmeerd is van Esmeralda, die ook geboeid raakt door het fenomeen lucide dromen. Opvallend is dat er bij hun afspraken voortdurend een andere man aanwezig is, ene Arthur, die verder een onbekende rol speelt. Zijn aanwezigheid is waarschijnlijk de reden, dat het niet meteen komt tot een romance tussen Esmeralda en Aaldert. De kansen lijken te keren als Aalbert met haar naar een terras gaat, waar ze zich tegoed doen aan de wijn. ‘Slechts twee glazen scheiden mij van het contact met haar hand, haar arm, haar lichaam.’ Maar uiteindelijk gebeurt er ook die avond niets tussen hen, behalve dat ze elkaar omhelzen. Maar dan is Esmeralda even later naakt! Aalbert wil meteen een hotelkamer boeken, maar de beelden vervagen snel en hij ontwaakt in zijn eentje in zijn bed. De rendez-vous leverde hem een natte droom op, dat weer wel! 

Yoga Magazine

Fantasierijk
Het is dus, zoals de ondertitel al belooft, een nogal fantasierijk en overigens ook spannend geschreven verhaal, met daarbij de onderliggende vraag hoe deze potentiële affaire zal aflopen. Bijzonder is daarbij ook het eerder geformuleerde vermoeden dat Esmeralda niet als een gewone baby ter wereld zou zijn gekomen, maar waarschijnlijk voortgevloeid is uit de heks Madeleine, die ergens in de zestiende eeuw leefde. Zou dat van invloed zijn?

Ook aan het eind blijven nogal wat vragen open. Gaat de afspraak door dat ze samen de vulkaan Hekla in IJsland zullen bezoeken, de vulkaan uit hun gemeenschappelijke lucide dromen? En waarom wil de hoofdpersoon eerst nog naar Innisfree in Ierland afreizen, het eilandje waar de titel van het boek naar verwijst? Kortom, er is nog voldoende stof om nog lang en met veel plezier verder te dromen! 

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow