Een onverwachte visite en verkeersproblemen
[Recensie] Het Pinkeltje-boek Een grote verrassing voor Pinkeltje is alweer deel 12 in de oorspronkelijke reeks van 30. Daarmee slaan we deel 11, Wolkewietje is ondeugend geweest, even over. Hoewel vermakelijk voor onze jeugd, gaat er niets in deel 11 over Pinkeltje. Het gaat helemaal over het wolkenmannetje Wolkewietje die zo ondeugend was, dat de wolkenkoning Kumulus hem voor een jaar naar de aarde stuurt waar hij zich moet leren gedragen. Hij krijgt als opdracht om goede daden te doen en daarmee anderen te helpen. Wolkewietje leert op aarde het gezin en de huisdieren van Pauline kennen. En diezelfde Pauline komt in deel 12 terug ..
Magie en toveren
Met de introductie door de auteur van elfen en wolkenmannetjes brengt Dick Laan de factor magie en sprookjes in de Pinkeltje reeks. Dat is nieuw, omdat Pinkeltje-kabouters, waar ook ter wereld, niet kunnen toveren en helemaal niets kunnen doen met magie. Voor onze kleine jeugd zijn het boekjes waar ze met open mond in kunnen blijven lezen, en helemaal op kunnen gaan in de wereld van de fantasie en van de verbeelding.
Een feest met kabouters, met elfen en een magische parel
De 12-jarige Pauline komt in een nachtelijk veldfeest terecht met kabouters, elfen en alle dieren van het bos. Pauline vindt het allemaal prachtig, en dan komt er een grote wens bij haar op; Ze wil graag net zo klein worden als Pinkeltje, zodat ze samen met Wolkewietje het Pinkeltjesland kan bezoeken. Wolkewietje zorgt ervoor dat het zo gebeurt, en samen reizen ze naar Pinkeltjesland, waar ze Pinkeltje en Pinkelotje gaan bezoeken. Bij het afscheid van de elfen krijgt Pauline een bijzondere parel met magische krachten. De parel is gemaakt door de elfen en kan alleen gebruikt worden bij echt groot verdriet.
In de nachtelijke uren begint voor Pauline en voor Wolkewietje de grote reis naar Pinkeltjesland. Ze mogen mee vliegen op de rug van trekvogels. Natuurlijk laat Dick Laan enkele spannende dingen gebeuren onderweg, terwijl de lezertjes informatie krijgen over de landen ten zuiden van Nederland, en helemaal tot in Afrika. Leerzaam en leuk.
Verkeersproblemen
Als Pauline en Wolkewietje 5 dagen in Zilvertorendorp zijn, vliegt er een transportvliegtuig over Pinkeltjesland en die verliest een krat met kinderspeelgoed: Auto’s, motorfietsen, bromfietsen, fietsen, verkeerslichten en verkeersborden. Allemaal dingen die de kabouters van Pinkeltjesland niet kennen. De spullen worden met de nodige moeite uit het krat gehaald, en de Pinkeltjes leren zichzelf hoe ze de vervoersmiddelen moeten bedienen. Maar dan slaat de chaos toe en daarmee ook het gevaar. Niemand van de Pinkeltje kabouters had ooit iets geleerd over verkeersregels, over snelheid en remweg, of over het geven van voorrang. En daarom gebeuren er allerlei ongelukken in en rond Zilvertorendorp. De Pinkeltjes vragen aan Pauline of zij hen de verkeersregels bij wil brengen zodat er voortaan veiligheid zal zijn in de straten in plaats van verkeersproblemen. En zo geeft de auteur ons eigen jonge grut een goede levensles mee: Op straat moet je altijd voorzichtig zijn, anders kunnen er nare dingen gebeuren.
Terwijl Pauline verkeerslessen geeft, ontstaat er op de bergwand boven het dorp een brand. De Pinkeltjes van Zilvertorendorp zijn zo bang dat de brand hun dorpje zal verwoesten. Pauline en Wolkewietje besluiten om de eenmalige betovering te verbreken die hen net zo klein maakten als de Pinkeltjes, want als ze weer groot zijn, kunnen zij de brand wel tegenhouden. Het dorp en de Pinkeltjes worden gered, maar nu hebben Pauline en Wolkewietje zelf een probleem. Ze zijn zo veel groter dat ze niet meer in het dorp kunnen zijn of slapen, of zelfs maar eten. Ze zullen Pinkeltjesland moeten verlaten, maar hoe komen ze ooit weer thuis?
De parel van de elfen, terug naar huis
Dan herinnert Pauline zich dat ze een magische parel heeft gekregen die haar misschien kan helpen om thuis te komen. Als recensent heb ik niets tegen mooie levenslessen, een beetje magie en een goede verhaallijn. Zwakke puntjes in een boek komen ook wel eens voor. Zo ook in dit Pinkeltje boek, en dan nog wel helemaal op het eind; Pinkeltjesland bevindt zich op een berg in Afrika, en heeft dus te maken met dezelfde dag- en nacht cyclus als de rest van onze wereld. Maar als Pauline thuis komt na een hele week in Pinkeltjesland, is het nog dezelfde nacht als waarin ze op reis ging. Niemand thuis heeft haar afwezigheid opgemerkt.
Onze jeugdige lezertjes zal het vast niet opvallen na zo een spannend en mooi avontuur. Maar mocht uw kind het vreemd vinden, bedenk dan bijtijds een goed antwoord. Misschien vindt u daarbij soelaas in de speciale elfenparel die door haar magie dit momentje mogelijk maakte..
Sinds de introductie van de elfen en van Wolkewietje veranderde de Pinkeltje-serie van vertellingen over een avontuurlijke en soms onvoorzichtige kabouter, naar magie en fantasie. Ook al is het maar voor enkele boekjes, het herinnert toch even aan de reeks over Wipneus en Pim, twee andere kaboutertjes in een ander kabouterland, waar toveren en elfjes en magie, naast avontuur en dapperheid en vindingrijkheid, in ieder boekje heel gebruikelijk zijn. Het is voor de Pinkeltje serie een leuke afwisseling.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
