Een vrouw met karakter
[Recensie] Wat bezielt iemand om van het puntje van Zuid-Amerika naar het hoge noorden van Amerika – Alaska te fietsen? Marica van der Meer heeft al de nodige reiservaring: zij was reisleidster en werkte voor een touroperator maar deinst niet terug voor een stevige persoonlijke uitdaging. Dat is een understatement voor een tocht van 27.000 kilometers die grotendeels op de fiets wordt afgelegd. Grotendeels want er zijn ook andere vervoermiddelen als het vliegtuig of de bus maar ze lift ook met een vrachtauto of een speedboot. Hilarisch en spannend is het verslag van de rit met de zogenaamde kippenbus die met noodgang over een weg rijdt die bepaald geen snelweg is en daar zelfs nog inhaalt.
Van vuur naar ijs biedt een prachtige impressie van landen in Amerika en met name de landen die Marica in Zuid- en Midden Amerika doorkruist, zijn kleurrijk. De katern met foto’s illustreert het verhaal. Met vele details schildert Marica een levendig beeld van wat zij onderweg ziet, de mensen die zij ontmoet en wat zij zoals meemaakt. De mensen zijn bijzonder vriendelijk, belangstellend en hulpvaardig. Reizen per fiets levert tal van mooie ontmoetingen op, al was het alleen maar omdat het in deze landen opvallend is. Ook het weer in zijn wisselende vormen – regen, harde wind, sneeuw – en de wegen – soms pittige hellingen of eindeloos vals plat – komen uitgebreid ter sprake.
Van vuur naar ijs is geen boek met louter persoonlijke successen: er is uiteraard fietspech en dan kost het de nodige moeite om een nieuwe band te kunnen kopen. Wanneer een traject zwaar valt, zij haar dag niet heeft, een onderkomen er niet zo best uitziet dan vertelt Marica daar ook eerlijk over: “Er zijn van die dagen waarop ik mij afvraag waarom ik dit eigenlijk doe…” (p. 56).
Bezienswaardigheden zijn niet het hoofddoel van de reis maar ze krijgen wel degelijk aandacht en daaruit blijkt haar achtergrond als reisleidster. Zij heeft daar thuis al naar gekeken en erover nagedacht hoe ze deze in haar reis kan intregeren: “Ik ga ongeveer tachtig kilometer omfietsen voor een paar walvissen” (p. 194).
Er zijn bijzondere overnachtingslocaties zoals een klein ziekenhuis of haar tent die midden op de zoutvlakte van Salar de Uyuni staat. Het verschil met Noord-Amerika is – je kon het verwachten – opvallend groot: de levensstandaard en de keuzemogelijkheden staan in schril contrast met wat Marica eerder is tegengekomen. Ook beren komt ze hier veelvuldig tegen.
Een boeiend boek van een vrouw met pit!
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
